Έγιναν οι ευρωεκλογές. Τα μεγάλα κόμματα, όλα, εκτός των μικρών που είναι χορτάτα με μια κουταλιά ζάχαρη, έμειναν δυσαρεστημένα από το αποτέλεσμα της κάλπης..
Του Κων/νου Τζέκη
Όχι, οι ψηφοφόροι δεν αποφάσισαν ποιόν να ψηφίσουν, αφού μάλλον δεν είχαν επιλογές, αλλά προτίμησαν τη θάλασσα, τον καναπέ τους ή τον καφενέ τους.
Ουσιαστικά δεν έδωσε η πλειοψηφία των Ελλήνων δεκάρα για τις ευρωεκλογές και τα αποτελέσματα.
Τις μέρες αυτές οι περισπούδαστοι εκπρόσωποί μας ασχολούνται δημόσια με διάλογο κωφών, για τις ευρωεκλογές και την πτώση των κομμάτων που εκπροσωπούν αλλά και την αδιαφορία των πολιτών να ψηφίσουν.
Όλοι τους επιχαίρονται για την πτώση των άλλων κομμάτων, αλλά τσιμουδιά για τη δική τους αυτοκριτική, πλην ίσως ενός που ορισμένοι ζήτησαν αλλαγή ηγεσίας.
ΚΑΝΕΙΣ τους δεν ασχολείται με τις αιτίας της αποστροφής των πολιτών να ψηφίσουν και την αδιαφορία τους. Κανείς δεν αναρωτήθηκε, αν φταίνε οι επιλογές του κόμματός του κατά την προεκλογική περίοδο, αν οι επιλογές αυτές ήταν άχρηστες και αδιάφορες για τον πολίτη.
Θα μπορούσε πχ ένα κόμμα με μια έρευνα να ρωτήσει τους πολίτες τι τους ενδιαφέρει και ποιος είναι ο καημός τους και να εντρυφήσει πάνω σ’ αυτούς. Ουσιαστικά ήταν στραβός ο γιαλός και εμείς αρμενίζαμε σωστά. Κανείς δεν μίλησε και δεν μιλάει για μπαταρισμένα καράβι στα βράχια.
Όμως το αισθητήριο του πολίτη είναι αλάνθαστο.
Ακούει τους πολιτικούς να κρίνουν και να κατακρίνουν τις αποφάσεις για την ακρίβεια, που πράγματι υπάρχει, αλλά κανείς δεν εισφέρει την παραμικρή πρόταση θεραπείας του προβλήματος. Όλοι υποστηρίζουν την αύξηση των εισοδημάτων των παραγωγών, γεωργών, κτηνοτρόφων, αγροτών, αλλά κανείς δεν αναρωτήθηκε ότι η χωρίς έλεγχο αύξηση των τιμών θα σημάνει ακρίβεια. Πουλάει πχ ο Συνεταιρισμός Ελαιοπαραγωγών το λάδι εννιά- δέκα ευρώ, αλλά κανείς δεν αναρωτήθηκε αν αυτή η αύξηση είναι λογική αλλά και αν θα αυξήσει την τιμή στο Σούπερ.
Όλοι μας επιθυμούμε το φτηνό και καλό προϊόν στις λαϊκές που εμπλέκονται παραγωγοί και έμποροι πωλητές, αλλά κανείς δεν μιλάει γιατί δεν εκδίδονται αποδείξεις ή για να ακριβολογώ εκδίδονται ελάχιστες και έτσι αν υπολογισθεί η φοροδιαφυγή, οι τιμές εξισώνονται με αυτές των Σούπερ. Φυσικά κανείς δεν ασχολείται με την προέλευση των προϊόντων, ούτε με την υπερτιμολόγηση τους κατά την αγορά τους από τους εμπόρους που μπορεί να φτάσει και το διπλάσιο της τιμής αγοράς!!! Ούτε κανείς ασχολείται γιατί η τιμές των παραγωγών στις λαϊκές είναι ίδιες με τι τιμές των εμπόρων που έχουν διπλανούς πάγκους.
Πήρα μια περίπτωση της αγοράς για να αποδείξω ότι τα κόμματα δεν ασχολούνται με τη ζωή των πολιτών, αλλά για τη δική τους άνοδο.
Ουσιαστικά μου φαίνεται ότι εμείς οι παρακατιανοί, ζούμε σε άλλο σύμπαν και οι πολιτικοί έχοντας συνεργούς τους υπεύθυνους των καναλιών που έτσι ή αλλιώς διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, ζούνε σε άλλον γαλαξία και φυσικά μιλάνε άλλη γλώσσα. Μάλιστα είναι τέτοια η αδιαφορία τους ή η βραδύνοιά τους ή η ασχετοσύνη τους που ένα πρωί μια κυρία πολιτικός, απέδιδε την πτώση του κόμματός της στην οικονομική αδυναμία του κόμματος ώστε να υπάρξει έντονη διαφήμιση!!!
Εν κατακλείδι μου φαίνεται ότι η πολιτική είναι η τέχνη που εμποδίζει τους πολίτες να ασχολούνται με τα προβλήματα που τους απασχολούν.
Οι ευρωεκλογές ήταν ένα καψόνι του πολίτη που σιωπηλά βροντοφώναξε «ως εδώ». Φοβάμαι αν συνεχίσουν το ίδιο τροπάριο, θα αναποδογυρίζουν τις κάλπες μπας και βρουν κανένα ψηφοδέλτιο κρυμμένο μέσα.
Όχι παίζουμε!!!
Ακολουθήστε το 
