Συνταύτιση – συνύπαρξη γιορτής (28-2-2024) για την Αγία Νεομάρτυρα Κυράννα την Οσσαία και προσευχής – Τρισαγίου για τους 57 αδικοχαμένους αδελφούς μας στο πολύνεκρο δυστύχημα (=εθνική τραγωδία) από την (μακάρι να μην είχε συμβεί) σύγκρουση των τρένων (στις 28-2-2023) στα Τέμπη, στον Άγιο Διονύσιο Βελβεντού, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.
Για τη γιορτή-μνήμη της Αγίας Κυράννας χρησιμοποιήσαμε το λειτουργικό βιβλίο: “Ασματική Ακολουθία και Παρακλητικός Κανών της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Κυράννης’’, που ‘’Εποιήθη εν Αγίω Όρει υπό Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου, Υμνογράφου της Μ.τ.Χ.Ε.” (έκδοση 1967). Τελέσαμε τον Όρθρο, τη Θεία Λειτουργία, ψάλλαμε στο ‘’Κοινωνικό’’ την Παράκληση της Αγίας και Μεγαλυνάριά της. Τους ύμνους απέδωσαν μελωδικά και με κατάνυξη στο αναλόγιο οι καλλίφωνοι ψάλτες μας: Γιάννης Τζινίκος, Γιώργος Σεραφείμ, Δήμητρα Κίτση.
Η Αγία Κυράννα καταγόταν από την Όσσα του Λαγκαδά. Μαρτύρησε για το Χριστό στις φυλακές του Επταπυργίου (Γεντί Κουλέ) Θεσσαλονίκης, στις 28 Φεβρουαρίου του 1751 μ.Χ. Ήταν μόλις 17 χρονών.
Το ι. λείψανό της βρέθηκε ‘’θεία βουλήσει’’ στις 12 Σεπτεμβρίου του 2011, μετά από έρευνα του αείμνηστου Μητροπολίτη Λαγκαδά κυρού Ιωάννη σε συνεργασία με τον Μοναχό Μάξιμο τον Ιβηρίτη, κωδικογράφο της Μονής των Ιβήρων Αγίου Όρους (‘’Το Χρονικόν της Ευρέσεως των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Κυράννης’’, σελ. 24-30). Το ι. λείψανο της Αγίας βρίσκεται αποθησαυρισμένο στον ομώνυμο Ναό της, στη γενέτειρά της, την Όσσα του Λαγκαδά.
Επισκεφτήκαμε, το Νοέμβριο του 2012, δύο φορές, την Όσσα, με πιστούς από το Βελβεντό, Πλατανόρρευμα, Αιανή και Αθήνα και ασπαστήκαμε με ευλάβεια το ι. λείψανο της Αγίας. Οικογένεια από την Αθήνα έφτιαξε ολόσωμη τοιχογραφία της Αγίας Κυράννας (δωρεά) στον Άγιο Διονύσιο Βελβεντού.
Η Αγία Κυράννα να φωτίζει τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, τους μαθητές μας, τους νέους μας, να παραμένουν προσηλωμένοι “πάση θυσία” στον Ιησού Χριστό. Να τα χαρίζει, ο Θεός, διά πρεσβειών της Αγίας, υγεία, χαρά και καλή καρδιά.
ΜΝΗΜΗ ΤΕΜΠΩΝ
Στο τέλος τελέσαμε Τρισάγιο για τους 57 αδικοχαμένους αδελφούς μας στο περσινό δυστύχημα (=εθνική τραγωδία) από τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη. Ο π. Κ. υπογράμμισε και την προσευχή του Σεβ. Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, καθώς και την κρούση της καμπάνας (πένθιμα) στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου Κοζάνης.
Είναι αλήθεια: Η σιωπή και η προσευχή βοηθά τις ψυχές των κεκοιμημένων και απαλύνει τον πόνο των προσευχομένων. Αλλά και η οδύνη, ο βουβός ή ο έναρθρος πόνος και κυρίως ο αγώνας των οικογενειών (και όχι μόνο) για τα 57 αδικοχαμένα πλάσματα του Θεού, που ζητούν απαντήσεις και απόδοση ευθυνών και εύχονται-ζητούν (και ευχόμαστε) “ποτέ πια παρόμοια δυστυχήματα” είναι δικαιολογημένος και σεβαστός (ο αγώνας) και οπωσδήποτε, σε καμία περίπτωση, δεν είναι – και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί – “θόρυβος”.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
29-2-2024
