Την 1η Οκτωβρίου στην επέτειο της γιορτής του Μακεδονικού Αγώνα, στην Κοζάνη (Όρος Μπούρινος) εκφώνησα τον πανηγυρικό λόγο, τον οποίο σας παραθέτω σε τρεις συνέχειες.
Του Κων/νου Τζέκη
ΜΕΡΟΣ 1ο
Το έτος 1762 ανέλαβε Βασίλισσα της Ρωσίας η Μεγάλη Αικατερίνη. Μέχρι τότε οι Ρώσοι αγνοούν παντελώς την ύπαρξη Σλαβισμού και Βουλγάρων στη Βαλκανική χερσόνησο που ονομάζονταν Ελληνική απ’ όλους.
Το 1768 η Αικατερίνη αποστέλλει πλήθη πρακτόρων στην Ελληνική χερσόνησο και το 1770 τον Ναύαρχο Ορλώφ με στόλο στο Αιγαίο. Οι Έλληνες επαναστατούν Ο Ορλώφ καταναυμαχεί τον Τουρκικό στόλο στη Χίο, αλλά στη στεριά ούτε ένα τουφέκι. Έτσι οι Τούρκοι προβαίνουν σε σφαγές Ελλήνων απανταχού της Αυτοκρατορίας μέχρι το 1778, αφού εγκαταλείφθηκαν από τους δήθεν υποστηρικτές τους Ρώσους.
Κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1827, που διεξήχθη μεταξύ Δουνάβεως και Αίμου, τον Ρωσικό Στρατό ακολούθησαν πολλοί επιστήμονες για να μελετήσουν τους εντόπιους πληθυσμούς. Βορείως του Αίμου, ανακαλύπτουν λαό με γλώσσα που προσομοίαζε τη Ρωσική. Ο λαός αυτός αγνοούσε την εθνική του υπόσταση και οι ίδιοι θεωρούσαν ότι ήταν Ρωμιοί. Ο λαός αυτός αποδείχθηκε ότι ήταν απόγονοι των Βουλγάρων.
Στην επιστροφή τους οι διανοούμενοι Ρώσοι κατέθεσαν τις μελέτες τους και η Ρωσική διπλωματία άρχισε να μελετά τον τρόπο της αφύπνισής τους.
Με τον λαό αυτόν επιθυμούσαν να αντικαταστήσουν τους Έλληνες. Βέβαια προσπάθεια αφύπνισης της Βουλγαρικής συνείδησης είχε γίνει και περί το 1720, με τον Μοναχό Βουλγαρικής καταγωγής Παϊσιο, αλλά οι Ρώσοι τότε είχαν δείξει απροθυμία σ’ αυτή την προσπάθεια. Αμέσως μετά το 1830 άρχισε μια εντατική προπαγάνδα σε όλη τη Ρωσία υπέρ των αδελφών Σλάβων της Βουλγαρίας. Μέχρι το 1854 η Ρωσία είχε ιδρύσει 50 σχολεία Βουλγαρικά συντηρούμενα πλουσιοπάροχα από τη Ρωσία, με την ανοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Να υπογραμμίσουμε ότι οι Βούλγαροι καμία σχέση δεν έχουν με τους Σλάβους. Είναι Ιρανικής καταγωγής και μπορεί να συγγενεύουν με τους Τούρκους. Απλά μιλούν ένα Σλαβικό ιδίωμα, όπως οι Σκοπιανοί.
Πλήθος Ρώσων προπαγανδιστών μεταμφιεσμένοι σε ρασοφόρους, έμπορους, τεχνίτες, γυρολόγους κλπ, περιέρχονται τη Μακεδονία. Προσφέρουν μικροδώρα στους χωρικούς. Προσπαθούν να πείσουν τους κατοίκους ότι είναι Βούλγαροι και ότι έχουν πανάρχαια και αναφαίρετα δικαιώματα στη Μακεδονία και ότι εχθρός τους είναι οι Έλληνες που τους στέρησαν τη δύναμή τους αυτοί και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Στη χώρα μας ο εφησυχασμός και η πίστη τους στο ρηθέν ότι μόνο ένα ξανθό γένος θα ελευθερώσει την Ελλάδα, μας καθιστούσε αδρανείς. Τόση ήταν η πίστη μας στους Ρώσους που στον πόλεμο της Κριμαίας το 1854 μεταξύ Ρωσίας και Δυτικών συμμάχων και Τουρκίας, σύσσωμος η Ελλάς εξεγείρεται επί ποδός πολέμου παρά της Ρωσίας και επαναστατεί η Ήπειρος και η Θεσσαλία. Τότε Αγγλογαλικός Στόλος κατέλαβε τον Πειραιά και εξανάγκασε την Ελλάδα σε ουδετερότητα. Μια άστοχη ενέργεια που στοίχησε την Ελληνική διπλωματία πολύ ακριβά.
Την περίοδο αυτή δημιουργούνται πολλές Σλαβικές οργανώσεις και με συνεχή συνέδρια εργάζονται εναντίον των Ελληνικών δικαίων. Μια ένδειξη της ευστροφίας του Σλαβισμού είναι και η μετά τον Κριμαϊκό πόλεμο, προσέγγιση των Βουλγάρων προς τον Πάπα. Ο Πάπας μετά τη νίκη των δυτικών στον πόλεμο της Κριμαίας, ονειρεύθηκε ότι μπορούσε να προσελκύσει τους Βουλγάρους στον καθολικισμό και το 1856 50.000 Βούλγαροι προσχωρούν στον Παπισμό. Το 1861 ο Πάπας διορίζει Επίσκοπο στην Κωνσταντινούπολη Βούλγαρο Ουνίτη τον Σοκόλσκι. Ταυτόχρονα άρχισε η ίδρυση Βουλγαρικών Ουνιτικών σχολείων και ο Πάπας ανέλαβε τη στήριξη των Βουλγάρικων θέσεων στη Δύση. Έκτοτε πολλοί δυτικοί συγγραφείς εμφανίζονται προστάτες του Βουλγαρισμού πολλές φορές εκφράζοντες ακραίες απόψεις χειρότερες των ίδιων των Σλάβων.
Το 1862 τοποθετείται Πρέσβης των Ρώσων ο Στρατηγός Ιγνάτιεφ. Όλη η προπαγάνδα του στρέφεται κατά του Πατριάρχη. Ρώσοι πανσλαβιστές διατρέχουν ολόκληρη την περιοχή της Μακεδονίας και Θράκης κατηγορώντας το Πατριάρχη και γενικά δημιουργούν πανδαιμόνιο υπέρ του Σλαβισμού και εναντίον της εκκλησίας, με την Τουρκία να μένει πλήρως απαθής.
Το 1866 όμως εκρήγνυται η Κρητική Επανάσταση. Ο Ιγνάτιεφ για να επιτύχει την εύνοια των Τούρκων κατά των Ελλήνων, παροτρύνει τους Βούλγαρους να συμμετάσχουν στον πόλεμο εναντίον των Ελλήνων. Πράγματι Βούλγαροι εθελοντές που ποτέ δεν πολέμησαν για την ανεξαρτησία τους τώρα πολεμούν υπέρ των Τούρκων στην Κρήτη.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να υποκλιθώ στην προσφορά των Κρητών στον αγώνα για την ελευθερία της Μακεδονίας,
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Ακολουθήστε το 
