Σισάνιον,το

Γενικά: Χτισμένος σε υψόμετρο 840 μ. στη διαδρομή Σιάτιστα, Καλονέρι, Εράτυρα, Πελεκάνος, Σισάνι. Έδρα Μητροπόλεως η οποία μετεφέρθη στη Σιάτιστα το 1699 (λόγω καταστροφής του Σισανίου υπό των Τούρκων)  η οποία έλαβε την ονομασία Ιερά Μητρόπολις Σισανίου και Σιατίστης. Ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Ασκίου, αποτελεί ιδία κοινότητα.

Από τους 76 κατοικημένους οικισμούς που απογράφηκαν από την Ελληνική Στατιστική Αρχή  το 2011στο Δήμο Βοΐου ο οικισμός με πληθυσμό 254  κατοίκους κατέχει την 10^η θέση. Απογράφηκαν και τρεις ακατοίκητοι οικισμοί το Παρόχθιον, Ρόκαστρον, Παναγία Χορηγού.

Έχει 307 ψυχάς Ελληνικάς, σχολήν μικτήν τετρατάξιον, μαθητάς 40, μαθητρίας 12, διδάσκαλον 1, ιερείς 2 (Εν Σιατίστη 30 Αυγούστου 1912. Παμμεκεδονικόν Ημερολόγιον 1913).

Εκλογικά: Στον εκλογικό κατάλογο της Υποδιοικήσεως Ανασελίτσης  του 1915 ήταν εγγεγραμμένοι 139 άρρενες εκ των οποίων οι 15 κτίστες (Βαρσαμίδης).

Στις 31 Δεκεμβρίου 1914 με απόφαση του Νομάρχη Κοζάνης ορίστηκαν στην Υποδιοίκηση Ανασελίτσας δεκαπέντε (15) εκλογικά τμήματα. Οι ψηφοφόροι του Σισανίου ψήφισαν στο έκτον με έδραν το χωρίον Πέλκα.

• Εκλογές της 25-9-32: ψηφοφορήσαντες 183, Φιλελεύθεροι 41, Λαϊκοί 116, Αγροτικοί -, Εργατικοί αγροτικοί 12, Προοδευτικοί 8, Εθνικό ριζοσπαστικό 6, Ενιαίο Μέτωπο εργατών Αγροτών -, Δημ. Παπαδήμος -.(60/1519).

Εκπαιδευτικά:  “Σισάνιον-διτάξιο, μονοτάξιο (γηγενής)

Πληθυσμός:1913=454. 1920=387. 1928=463. 1940=569. 2011=254.

Μαθητές: 60, 72, 62, 87, 93, 99, 87, 85, 98 (Αντίστοιχες ημερομηνίες επιθεωρήσεως:26/9/1923, 18/12/1929, 13/2/1931, 23/11/1931, 25/10/1932, 6/6/1934, 17/6/1937, 7/6/1938, 27/10/1938).

Διδακτήριο: Πεπαλαιωμένο, σαθρό, άθλιο, χαμηλό, ελεεινό κτήριο. Ανέγερση διδακτηρίου επιβάλλεται. Υπάρχει χρηματικό ποσό ανεπαρκές για την αποπεράτωση του διδακτηρίου. Κατά την άνοιξη πιθανό να αρχίσει η ανέγερση για να λειτουργήσει το σχ. έτος 1924-25 (26/9/1923). Αφθονεί η ξυλεία, χρήματα δύνανται να εξοικονομηθούν υπό των βοσκών, δεν υπάρχει κατάλληλος χώρος εντός του χωρίου, το παλιό βρίσκεται παρά το ναό στενόχωρο (5/9/1926). Διδακτήριο χρησιμοποιείται κοινοτική οικία, η οποία επισκευάσθηκε  με δαπάνη του Ταμείου Ε. Προνοίας. Οι κάτοικοι είναι διατεθειμένοι να ανεγείρουν νέο διδακτήριο, προσφέρουν οικόπεδο, 75 χιλ. δραχμές, μεταφορά υλικών (18/12/1929). Κατάσταση οικτροτάτη, στενό, χαμηλό, ετοιμόρροπο, έχει όψη σταύλου (13/2/1931). Ελεεινή κατάσταση. Οι μαθητές αυξήθηκαν στους 87. Ο επιθεωρητής διέταξε οι τέσσερις ανώτερες τάξεις να διδάσκοντα το πρωί και οι μικρές το απόγευμα (23/11/1931). Η αυτή οικτρά  κατάσταση.

Λειτουργεί στον πάνω όροφο 30 τ.μ για 90 μαθητές. Το ισόγειο χρησιμοποιείται για καφενείο. Οι κάτοικοι δε συμφωνούν για την τοποθεσία του καφενείου (25/10/1932). Κακή κατάσταση, δια την ανέγερση νέου καταβάλλονται ενέργειες, οι οποίες προσκόπτουν  στο ζήτημα εξευρέσεως γηπέδου, το οποίο ζήτημα ταχέως θα λυθεί (7/6/1938). Κακή κατάσταση του κοινοτικού οικήμaτος. Έγινε από αρμόδια επιτροπή η εκλογή του καταλλήλου γηπέδου για ανέγερση 2ταξίου διδακτηρίου (27/10/1938).

Υλικό: Πανάθλια βάθρα, κακότεχνη τράπεζα, 1 μικρός πίναξ, εποπτικά μέσα δεν υπάρχουν(26/9/1923).  Έχει 19 θρανία τρίεδρα καινούργια, τραπέζι, 3 καθίσματα, χάρτης της Μεγάλης Ελλάδας και θερμάστρα (18/12/1929). 18 τρίεδρα θρανία, 2 μαυροπίνακες, 2 τραπέζια, 2 θερμάστρες, 6 καθίσματα, 5 χάρτες ηπείρων και Μακεδονίας μικροί και ακατάλληλοι, κουρευτική μηχανή, μελανοδοχείο, πενοθήκη, σφραγίς, 39 εικόνες επαναστάσεως. Ουδέν εποπτικό μέσο (13/2/1931). Δεν προσετέθη νέο. Σε θρανίο δύο θέσεων κάθονται ανά έξι (23/11/1931). Προσετέθησαν 10 τρίεδρα θρανία και μία σάλπιγξ (6/6/1934). Θρανία ελλιπή, ανεπαρκή. Εποπτικά μέσα δεν υπάρχουν (17/6/1937). Θρανία σχεδόν επαρκή, τα περισσότερα χρήζουν αντικατάστασης (27/10/1938).

Υπηρεσιακά βιβλία-Βιβλιοθήκη: Υπηρεσιακά βιβλία δεν υπάρχουν. Ο Γενικός έλεγχος δεν τηρείται εν τάξει (26/9/1923). Υπηρεσιακά βιβλία εν τάξει περίπου (18/12/1929). Δε συνεστήθη βιβλιοθήκη. Βιβλία σχ. Εφορείας εν τάξει (25/10/1932). Προσετέθησαν 3 τόμοι εγκυκλοπαιδικής ύλης (6/6/1934). Βιβλιοθήκη πενιχρά, τα περισσότερα χρήζουν αντικατάστασης. Τηρούνται με επιμέλεια και τάξη τα υπηρεσιακά βιβλία Σχολείου και Εφορείας (27/10/1938).

Σχολικός κήπος:  Καλλιεργήθηκε (1/6/1932). Λήφθηκε πρόνοια στο νέο σχολικό γήπεδο με επαρκή ύδρευση (27/10/1938).

Φοίτηση: Όχι τακτική, απόντες 53, όλοι απασχολημένοι στη συγκομιδή φασουλιών και αραβοσίτου (26/9/1923), όχι τακτική (13/2/1931), τακτική, απόντες 15 λόγω  ελώδων  πυρετών (25/10/1932).

Διδάσκαλοι: Παπανικολάου Ιωάννης,  Παπαγεωργίου Ζήσης, Χιόνος Δημήτριος, Τζώνος Γεώργιος, Μπάτζιος Χρήστος”(Τάνια Αποστόλου).

Επιτροπή εκκαθαρίσεως περιουσίας: Η Επιτροπή εκκαθαρίσεως της επί Τουρκοκρατίας υφισταμένης μικτής περιουσίας της κοινότητος Σισανίου συγκειμένη εκ του ειρηνοδίκου Σιατίστης Βασιλείου Χατζή, του Επιθεωρητού Δημ. Εκπαίδευσης Κων/νου Λεοντάρη,  του οικ. Εφόρου Σιατίστης Δημητρίου Μητσούδη και των κατοίκων της κοινότητας Αναστασίου Τασίκα και Βασιλείου Μηλιάκη ως λαϊκών μελών συνεδρίασε στις 11 Ιουλίου 1926 και κατένειμε την περιουσίαν.

α) Δια το Σχολείο δώδεκα αγρούς 31,5 στρεμμάτων (Αμπέλια 3, Καραπούλια 3, Μεράν 4, Κατσογιάν –καρυά 1, Ζέμνικον 2, Πλάκες 1, Αϊνέρι 3. Τσιαπατόρ-γούρνες 2, Παλιομάντρ-Χασιώτη 2,  Άγιον Αθανάσιον 5,  Ζέμνικον 1,50, και άλλα 4).

β) Εκκλησιά επτά αγρούς 28,50 στρεμμάτων. (Τσιούκα-λάκκον 11. Στείρα-καρυά 4. Φτέρη 6. Άγ. Νικόλαος 3. Κεραμαργιό 1,5. Γκογκόλινα Γιτές 2. Κερασιά 1).

Ιστορικά: α) Ο ιερός ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου έχει σχέση με τους διεξαχθέντες αγώνες του Έθνους β) Μονή Παναγίας Σισανίου: Ημίσεια ώρα δυτικά του Σισανίου επί της ανατολικής κλιτύος ενός αντερείσματος του όρους Μουρικίου (Βλάστης) κείται η ανωτέρω Μονή με τον ναόν της, μικρών διαστάσεων και τον ερειπωμένο ξενώνα-στάβλον και αχερώνα. Εδώ υπάρχουν δύο κίονες μαρμάριναι με ιστορικάς σημειώσεις και επιγράμματα (ιδέ δημ. Β. Ελλάδος 1937 Ναθαν).

Ιερά: Ενοριακός ναός Αγίου Δημητρίου. Άγιος Αθανάσιος. Άγιος Χριστόφορος. Άγιος Νικόλαος. Προφήτης Ηλίας.

Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ανηγέρθη και ιστορήθη  τον Ιανουάριο του έτους 1662 επί αρχιερατεύοντος Μητροπολίτου Σισανίου Νικηφόρου. Το 1915 η κτηματική περιουσία της Μονής απαρτιζόταν από 230 στρ. χωράφια, 12 στρ. αμπέλια, 8 στρ. λιβάδι, 300 στρ. δάσος, 1 μύλος (Βαρσαμίδης).

Κοινοτικά: Σύσταση της κοινότητας  στις 31/12/1918 με έδρα τον οικισμό Σισάνιον. Ο οικισμός Σισάνιον  στις 4/12/1997 προσαρτάται στο δήμο Ασκίου.

Ο χωροφύλαξ Κοκκινάκης του Αστυνομικού Σταθμού Σελίτσης  στις 16/11/1915 τοιχοκόλλησε στο Σισάνι στο δημοσιότερο μέρος του χωριού τους ελεκτέους βουλευτές της περιφέρειας ενώπιον των μαρτύρων Κ.Φίτσιου και Ζήση Παπαγεωργίου (Αποστόλου 1922).

Το κ.σ με πρόεδρο τον Κων. Μετσιωνίτιο και μέλη Δημήτριο Κ. Θεοχάρη, Χρίστο Παπανικολάου, Μάρκο Δ.Χασιώτη και Αναστάσιο Ι.Τασίκα ψήφισαν στις 25-10-21 φόρο δεκάτης δρχ.1250, επί των αιγοπροβάτων 1012, επί των βοών, αγελάδων, ίππων, ημιόνων, δρχ.200, επί των μελισσών 25  (Αποστόλου Οικισμοί Ανασελίτσης το 1922).

Το κ.σ της κοινότητας Σισανίου  στις 4-1-25 με πρόεδρο τον Αθανάσιο Μπύρο συνήλθε σε συνεδρίαση και αποφάσισε: Χαρίζει εν κοινοτικό μέρος εκτάσεως με μήκος 16 πήχεις, πλάτος 7 προς τον Δημήτριο Ι. Παπαθανασίου προς χρήσιν του δι’ αποθήκη αχύρου προς τιμήν αυτού δια τας προσφερθείσας υπηρεσίας υπέρ του Έθνους καταστάντος αναπήρου πολέμου και προς ανακούφιση της οικογενείας αυτού, μη δικαιουμένου μηδενός να ενοχλήσει αυτόν εκ των κατοίκων θεωρουμένης της δωρεάς ταύτης ως ιδιοκτησία αυτού. Η σφραγίς Ελληνική Πολιτεία  (60/1543).

Στις κοινοτικές εκλογές  που διεξήχθησαν στις 25-10-1925 ψήφισαν 66 εκλογείς και έλαβαν ψήφους οι: Κων/νος Μπίτος 50, Δημήτριος Τασίκας 50, Βασίλειος Λουλιάκης 46,  Ιωάννης Βελωνάς 43, Θεοχάρης Πρόγιος 36, Αθανάσιος Παπαθανασίου 34, Στέργιος Καραστέργιος 16, Στέργιος Στάμπας 14, Χρίστος Μπύρρος 14, Ιωάννης Φίτσιος 14. Ο Κων/νος Μπίτος επειδή τυγχάνει οφειλέτης της κοινότητος 9.000 δραχμών το Ειρηνοδικείο Σιατίστης ακύρωσε την εκλογή του ως κοινοτικού συμβούλου.

Ορκωμοσία εκλεγέντων κοινοτικών συμβούλων κοινότητος Σισανίου στις 30-11-1925 Δημήτριος Ιωάν. Τασίκας, Βασίλειος Κ.Λιουλιάκης, Ιωάννης Μάρκου Βελονάς, Αθανάσιος Παπαθανασίου: «Ομνύω εις το όνομα της αγίας και ομοουοίου και αδιαιρέτου Τριάδας να φυλάττω πίστιν εις την Πατρίδα και εις το δημοκρατικόν πολίτευμα υπακοήν εις το Σύνταγμα και τους Νόμους του Κράτους και να εκπληρώ ευσυνειδήτως τα καθήκοντά μου, να δίδω πάντοτε την ψήφο μου κατά συνείδησιν εις όλας τας υποθέσεις της κοινότητας να εκπληρώ ευσυνειδήτως πάσαν οιανδήποτε κοινοτικήν εμπιστευθυησομένην μοι υπηρεσίαν ελευθέρας πάσης πλαγίας σκέψεως έχων προ οφθαλμών μόνον τους Νόμους της πατρίδος και το συμφέρον της κοινότητος και των καταστημάτων αυτής να μη αποβλέπω εις το ίδιον όφελος ή χαριζόμενος εις άλλους να επαγρυπνώ εις το να απομακρύνεται απ’ αυτής πάσα βλάβη και ζημία και να δίδηται εις αυτήν πάσα δυνατή ωφέλεια» (60/2009) (25 Μαρτίου 1924 κήρυξη αβασίλευτης δημοκρατίας η οποία επικυρώθηκε με δημοψήφισμα στις 13 Απριλίου 1924. «Ναι» στην αβασίλευτη δημοκρατία ψήφισε το 69,98% (758.472 ψήφοι) των εκλογέων. Στις 3 Νοεμβρίου 1935 διεξάγεται δημοψήφισμα, το ποσοστό υπέρ της βασιλευομένης δημοκρατίας  ανήλθε σε 97,88%.).

Προϋπολογισμός Κοινότητας το  1927: ΄Εσοδα 53082. Έξοδα 53421. Για σχολείο 200, φθισιατρείο Τζουμά 300, οικοτροφείο θηλέων Κοζάνης 100, επισκευή αστυνομικού σταθμού Σελίτσης 250. Δια ανέγερση δημοτικού σχολείου 25.000. Πρόεδρος Β.Κ.Λιουλάκης.

Οι κοιν. σύμβουλοι. (4-9-27) Ιωάννης Μ. Βελωνάς, Δημήτριος Ιω. Τασίκας, Αθανάσιος Ιω. Παπαθανασίου, Στέργιος Ευθ. Καραστεργίου. Κοινοτικός κλητήρ Γεώργιος Διδασκάλου. Ψήφισαν δαπάνη υπέρ σχολικού ταμείου 200 δρχ., υπέρ Εκπαιδευτικής Προνοίας 200, υπέρ οικοτροφείου θηλέων Κοζάνης 100, επισκευή αστυνομικού σταθμού Σελίτσης 250. Από Νομάρχη, υπέρ οικοτροφείου Λειψίστης 300, λυσσιατρείου Τζουμά (Χαραυγή) 300.

Ορκωμοσία του αγροφύλακος Δημήτριου Λιουλάκη στις 10-3-1928 «Δηλώ ο υποφαινόμενος ότι σήμερον ώμοσα τον όρκον εις το Δημοκρατικόν πολίτευμα ως εξής. Ομνύω εις το όνομα της αγίας και ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδας να φυλάξω πίστιν εις την Πατρίδα και εις το δημοκρατικόν πολίτευμα υπακοήν εις τους Νόμους και τα ψηφίσματα του κράτους και να εκπληρώσω ευσυνειδήτως τα καθήκοντά μου» (60/2009).

Από τον απολογισμό του 1928-29: Υποχρεωτικές εισφορές: για καταστροφή αρουραίων και ακρίδων δρχ. 500. ορφανοτροφείο Λειψίστης 500, τηλεφωνικές συγκοινωνίες 500, μνημόσυνο υπέρ των εν πολέμοις πεσόντων 100. Προαιρετικές εισφορές: Μακεδονική Εκπαιδευτική Εταιρεία 300 δρχ. οικοτροφείο θηλέων Κοζάνης 100, επισκευή αστυνομικού τμήματος Σιατίστης 500, υπέρ αεροπορικής αμύνης 750.

Εισφορά της κοινότητος το Μάρτιο του 1930 υπέρ του Εθνικού οικοτροφείου Θηλέων Κοζάνης  δρχ.100.

Ο πρόεδρος της κοινότητας Σισανίου Στέργιος Τάττης εκπροσωπών την κοινότητα με αναφορά στο Νομάρχη στις 11 Μαρτίου 1932 επισημαίνει τα παρακάτω: Η δευτεροβάθμιος επιτροπή της περιφερείας του πρωτοδικείου Κοζάνης επί του καθορισμού των ορίων των κοινοτήτων Σισανίου και Βλάστης με απόφαση της 12^ης Ιουνίου 1931 αφήρεσε τη δασώδη και εν μέρει καλλιεργουμένη τοποθεσία υπό την επωνυμία «Βουσλιά» ήτοι έκταση 1000 στρεμμάτων καλλιεργουμένης αποκλειστικά από κατοίκους Σισανίου και δύο χιλιάδων στρεμμάτων δασώδους εκτάσεως, ήτις ανέκαθεν ενέμοντο οι κάτοικοι Σισανίου και προσέθεσαν ταύτην στην κοινότητα Βλάστης. Η απόφασις αυτή είναι επιζήμιος, δημιουργεί καθημερινάς έριδας και φιλονικείας και καθιστά το βίο των καλλιεργητών αφόρητον και αποσπά από την κοινότητα ένα μέρος το οποίο ουδέποτε υπήρξε φιλονικούμενον. Ο πρόεδρος υποστηρίζοντας την κυριότητα της περιοχής εκθέτει τους παρακάτω λόγους. Κατά τα προσωρινά μέτρα του 1922 το ειρηνοδικείο Σιατίστης απεφάνθη ότι η κοινότητα είχε ανέκαθεν ανεπίληπτο νομή της περιφέρειας «Βουζλιά».

Κατεδικάσθη ο εκ Βλάστης καταγόμενος Νικόλαος Ιωάν. Δεμβόλης διότι βόσκησε στη θέση Τσίκα λάκκου. Ο κτηνοτρόφος εκ Βλάστης Ιωάννης Κατσανίκος ενοίκιασε την εν λόγω τοποθεσία από το κ.σ Σισανίου. Ως επιχείρημα θέτει ακόμη ότι οι κάτοικοι Βλάστης το 1931 πλήρωσαν φόρο γεωργικής παραγωγής δια τους  αγρούς των που καλλιεργούσαν στη συγκεκριμένη περιοχή στην κοινότητα Σισανίου (60/1672).

Ο πρόεδρος της κοινότητος Σισανίου στις 10-6-34  προς το Νομάρχη Κοζάνης. Αναφέρει ότι επειδή η κοινότης τυγχάνει απομεμακρυσμένη από δημοσίας οδού μη συνδεομένης δι’ αμαξιτής τοιαύτης ούτε με τις γειτονικές κοινότητες, ως δε εκ της ασχολίας των κατοίκων τυγχάνοντες γεωργοί και μεταβαίνοντες καθ’ εκάστην εις διαφόρους αγοράς ιδίως Τσοτυλίου και Πτολεμαΐδος, ανάγκη μεγάλη παρίσταται όπως συνδεθούμε τουλάχιστον μετά της κοινότητος Βλάστης και της τοιαύτης Πελεκάνου και επειδή έχει χαραχθεί παρά της μηχανικής υπηρεσίας η κατασκευή της οδού Πτολεμαΐδος-Νεαπόλεως η οποία οδός θα εξυπηρετήσει αρκετές κοινότητες, σας παρακαλούμε προτιμηθεί η κατασκευή της οδού ταύτης εκ της οποίας πρόκειται να εξυπηρετηθούν ολόκληραι αι δύο επαρχίες Βοΐου, Εορδαίας.

Το κ.σ στις 25-2-39 ψήφισε πίστωση 100 δραχμών δια εισφορά υπέρ του Σανατορίου της Ιεράς Μονής Πέτρας Ολύμπου (60/1739).

Στις 8-9-40 ψηφίζει δαπάνη 480,50 δραχμές για πληρωμή των εξόδων που γίνανε για τις εθνικές εορτές της 23^ης Απριλίου και 4^ης Αυγούστου (60/1412).

Ο φορολογικός κατάλογος βοσκής που συντάχθηκε στις 30-7-1940 περιελάμβανε 3541 μικρά ζώα και 1285 μεγάλα (60/1412).

Το κ. σ στις 30 -7-1940  αποφασίζει την συντήρηση των δύο υδραυλάκων 1500 μέτρων έκαστος. Με το νερό του ποταμού Μυρίχου ποτίζονται περί τα 300 ποτιστικά χωράφια. Η άρδευση αρχίζει από την 15^η Ιουλίου περίπου (60/1412).

Το κ.σ ζητά να πληροφορηθεί από το Νομάρχη στις 7-12-40 αν μπορεί να προσλάβει κοινοτικό κλητήρα έως ότου επανέλθει ο στρατευθείς κλητήρας της κοινότητας (60/1412).

Ο πρόεδρος της κοινότητας Σισανίου Ευθ. Καραστεργίου  στις 7-12-52 αποστέλλει στη νομαρχία αντίγραφο ψηφίσματος ευχαριστιών και εσαεί απείρου ευγνωμοσύνης προς την καναδική κυβέρνηση και καναδικό λαό δια τη δωρεά διανομή αλεύρων εις 100 άτομα άπορα της κοινότητος (60/1412).

Το κ.σ  με πρόεδρο το  Σιδέρη Ν. Θεοχάρη  στις 15-7-45 συνέταξαν το Κοινοτικό Δελτίο Απογραφής με τα παρακάτω στοιχεία: Κατοικίες 120. Πληθυσμός 620. Νόσοι, ελονοσία, ψώρα, οφθαλμόπονος. Θύματα 3.

Κοινοτικά ή εκπαιδευτικά: Ο ιερέας Ιωάννης Παπανικολάου από Σαμαρίνα από το 1919 εκτελούσε καθήκοντα ιερέως και διδασκάλου στην Πιπιλίστα και κοινοτικός γραμματέας κατά δεκαπενθήμερο στο Σισάνι (60/581).

Το κ.σ στις 23-9-24 προς τον Αστυνομικό Σταθμάρχη Σέλιτσας απαντώντας σε έγγραφο του κ. Ανθυπομοιράρχου Σιατίστης με ημερομηνία 14 Σεπτεμβρίου 1924 αναφέρει ότι το υπό του ιερέως αμισθί κατεχόμενον κοινοτκόν κατάστημα, κατέχεται μεν πράγματι δωρεάν, αλλά με συμφωνίαν, ως εφημερίου αγιάζοντος συνεχώς την κοινότητά μας από του έτους 1919. Το κοινοτικόν κατάστημα δεν ιδρύθη δια διδακτήριον, αλλ’ ιδρύθη 1^ον το επάνω μέρος να χρησιμεύσει ως γραφείον του κοινοτικού συμβουλίου της Κοινότητος Σισανίου και 2^ον ) Το κάτω να χρησιμεύσει ως καφενείον. Αλλ’ επειδή το νυν διδακτήριον δεν είναι και τόσον ετοιμόρροπον ώστε να εξωθή ο οκταμελής οικογενειάρχης ιερεύς εν μέσω βαρυτάτου χειμώνος και να μην έχει που να στεγασθεί διότι δεν έχομε άλλην στέγην. Παρακαλούμεν όπως οι μεν μαθητές να παραμείνωσιν εις το ίδιον διδακτήριον εις το οποίον επί τόσα έτη παρέμειναν και οι προπάτορες ημών, ημείς δε να φροντίσωμεν να ιδρύσωμεν το νέον διδακτήριον εις το μέρος εις το οποίον εκανονίσθη, δηλαδή εις το υπό του Οθωμανού Τζιαμάλ Βέη εγκαταλειμμένου οικοπέδου όπερ παρεχωρήθη υπό του υπουργού της Γεωργίας εις την κοινότητά μας την 31^η Αυγούστου.  Ευπειθέστατος  Ο πρόεδρος της κοινότητας Αθανάσιος Μπύρου. Τα μέλη Βασίλειος Ζιώγου, Παναγιώτης Λάμπρος.

Οι κάτοικοι του Σισανίου με έγγραφο στο Νομάρχη στις 13-12-24 διαμαρτύρονται για τη μη εκτέλεση της διαταγής του αστυνομικού σταθμού Σελίτσης εις τον άνευ δικαιώματος κατέχοντα το κοινοτικόν κτίριον ιερέα Ιωάννην Παπανικολάου υμετέρα διαταγή περί αμέσου εκκενώσεως αυτού μένει εισέτι ανεκτέλεστος και τούτο διότι δια λόγους αγνώστους και ανεξηγήτους υποστηρίζεται υπό του προέδρου της κοινότητος ημών.

Το κ.σ με πρόεδρο το Β. Ζιώγο στις 23-6-1933 ψήφισε πίστωση 1000 δραχμών ως δωρεά υπέρ του κοινοτικού διδασκάλου Δ.Χιόνου, λαβών υπόψη τις υπηρεσίες τις οποίες που προσέφερε εργαζόμενος με αρκετό ζήλο δια την πρόοδο των μαθητών και τη μόρφωση την οποία έλαβα από τότε που τοποθετήθηκε στο σχολείο της κοινότητας. Ο Νομάρχης δεν εγκρίνει τη δωρεά καθ’ ότι τα οικονομικά της κοινότητας δεν επιτρέπουν τη χορήγηση δωρεών (60/2011).

Οικονομία: Απογραφική επιτροπή  γεωργικών προϊόντων το Νοέμβριο του 1929: Γεώργιος Κατσαντώνης πρόεδρος, Σίμων Νικολάου ιερεύς, Ζήσης Παπαγεωργίου δημοδ., Κων/νος Ν. Φίτσιου αγροφύλαξ.

Το 1932 οι καλλιεργηθείσες εκτάσεις σε στρέμματα στο Σισάνι ήταν αραβόσιτος ξηρός 200, φασόλια ξηρικά 20, κριθής 15, βρώμη 5, τριφύλλι 20, γεώμηλα ξηρικά 5 (Πρόεδρος Στέφ. Διάτης).

Για το έτος 1929 η Οικονομική Εφορία Σιατίστης βεβαίωσε φόρους για αιγοπρόβατα ως ακολούθως: Γαλατινή 5696, Σιάτιστα 5786, Εράτυρα 3706, Παλαιόκαστρον 3195, Πελεκάνος 2168, Σισάνιον 1972, Μικρόκαστρο 1847, Νάματα 1437, Καλονέριον 1043 δραχμές.

Για το έτος 1931 η Οικονομική Εφορία Σιατίστης βεβαίωσε φόρους για χοίρους ως ακολούθως: Σιάτιστα 540, Εράτυρα 456, Πελεκάνος 303, Γαλατινή 297, Παλαιόκαστρον 252, Μικρόκαστρο234, Σισάνιον 207, Καλονέριον 132, Νάματα 111 δραχμές (60/1412).

«Ο τόπος παράγει εκτός από σιτηρά  και άφθονα καλαμπόκια διότι τα χωράφια μας είναι ποτιστικά. Εκείνο όμως το προϊόν που φημίζεται είναι τα καλά και βραστερά φασόλια τα οποία είναι ξακουσμένα σε όλη την Ελλάδα δια τη νοστιμάδα τους και γι’ αυτό όλοι οι έμποροι τα προτιμούν και τ’ αγοράζουν με μεγαλύτερη τιμή. Εκτός από τα φασόλια έχουμε και αρκετά καρύδια κι αυτά πολύ καλά και πολύ καλά και σπάζουν εύκολα διότι έχουν φλούδα πολύ λεπτή» (Μ.Β 26-10-30).

Στις 3 Δεκεμβρίου ο ποταμός Μύριχος πλημμύρισε και πήρε σπίτια, έπιπλα, αχυρώνες, σκεπάσματα, ζώα σε 6 οικογένειες (32 μέλη)  Στ.Βελονάς, Θωμάς Καραγώγος, Ανδρ. Μάλενας, Μίτσιος Καλαμπούκας, Τόλιος Καλαμπούκας, Δημ. Τσιόμπρος. Το κράτος τους βοήθησε με 150 δραχμές. Η κοινότης 25 οκάδες το άτομο (Β.Ε 1-1-36 και 9-2-36).

Την 28^η Φεβρουαρίου ετέθη ο θεμέλιος λίθος των πρώτων οικιών του νέου Συνοικισμού Σισανίου εις την θέσιν «Μπακιρένιο». Οι πρώτοι κτίζοντες ο Ιωάννης Βελονάς πρόεδρος της κοινότητας και οι αδελφοί Νικόλαος και Γεώργιος Τσιώγκας (Β.Ε 1-3-36).

Σημαντικό η δημιουργία φράγματος για άρδευση των καλλιεργειών με προοπτική τη λειτουργία υδροηλεκτρικού έργου.

Πληθυσμός: 1913=454. 1920=387. 1928=463. 1940=569. 1951=565. 1961=600. 1971=419. 1981=507. 1991=414. 2001=348. 2011=254

Σύλλογοι: Ο Ν.Παπασίμου γράφει για τον εορτασμό του κλέίδωνα: «Την παραμονή του Αϊγιάννη όλα τα κορίτσια του χωριού μας με ζωηρότητα και ευθυμία αρχίζουν και προετοιμάζονται τα της εορτής. Πηγαίνουν και μαζεύουν από τα χωράφια διάφορα άνθη και ιδίως το γνωστόν με το όνομα Αηγιάννης και στολίζουν με αυτά την στάμνα εντός της οποίας ρίχνουν βραχιόλια και σκουλαρίκια και μετά το στόλισμα βγαίνουν όλα τα κορίτσια και πηγαίνουν τραγουδώντας στις κεντρικότερες βρύσες και ρίχνουν μέσα στη στάμνα από λίγο νερό και μετά γυρίζουν στην πλατεία του χωριού όπου και στήνουν το χορό. Και την άλλη μέρα τραγουδώντας, βγάζουν τα βραχιόλια και σκουλαρίκια και η κάθε μία παίρνοντας το δικό της ελπίζει για μια καλή κι ευτυχισμένη τύχη» (Μ.Β 17-7-32).

Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος. Από τις εκδηλώσεις η γιορτή φασολιού.