Ήταν πριν από 64 χρόνια, το 1959, που ο Robert Timm και ο John Cook, έμειναν με ένα τετραθέσιο αεροπλάνο στον ουρανό για 64 ημέρες, 22 ώρες και 19 λεπτά. Βρίσκονταν πάνω από το Λας Βέγκας. Διατηρούν μέχρι σήμερα ένα από τα πιο διαχρονικά ρεκόρ στην ιστορία της αεροπορίας.
Στα τέλη του περασμένου Αυγούστου παραλίγο να καταρριφθεί. Ήταν ένα ηλιακό μη επανδρωμένο αεροσκάφος με την ονομασία Zephyr που έμεινε στον ουρανό για 64 ημέρες, 18 ώρες και 26 λεπτά.
Συνετρίβη τελικά στην Αριζόνα. Χρειαζόταν τέσσερις ακόμα ώρες πτήσης για να καταρρίψει το ιστορικό ρεκόρ. Είναι αξιοσημείωτο που το Zephyr, ένα ελαφρύ αεροπλάνο με σύγχρονη τεχνολογία που πετούσε αυτόνομα, δεν κατέρριψε το ρεκόρ.
Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι ο Robert Timm και ο John Cook κατάφεραν να παραμείνουν στον αέρα για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε μια εποχή, μάλιστα, που ήταν και πιο κοντά στην πρώτη πτήση των αδερφών Wright συγκριτικά με σήμερα.
Το πρόβλημα των καυσίμων
Ήταν το 1956 που είχε ανοίξει το ξενοδοχείο και το καζίνο Hacienda στο νότιο άκρο του Λας Βέγκας. Ένα από τα πρώτα οικογενειακά θέρετρα. Αναζητώντας έναν τρόπο να το διαφημίσει, ο ιδιοκτήτης ακολούθησε τη συμβουλή ενός υπαλλήλου.
Να πετάξει ένα αεροπλάνο με το όνομα του ξενοδοχείου και να επιχειρήσει να σπάσει το προηγούμενο ρεκόρ πτήσης. Μέχρι τότε, το ρεκόρ κατείχε αεροπλάνο που βρισκόταν επί 47 ημέρες στον αέρα. Ένα ρεκόρ από το 1949.
Ο υπάλληλος, πρώην πιλότος μαχητικού αεροσκάφους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, Robert Timm έλαβε ένα ποσό 100.000 δολαρίων για να διοργανώσει τα πάντα γύρω από την πτήση που θα έμενε στην ιστορία. Πέρασε μήνες τροποποιώντας το αεροπλάνο που επέλεξε, ένα Cessna 172.
Ένα ευρύχωρο τετραθέσιο αεροπλάνο που ήταν γνωστό για την αξιοπιστία του και αρκετά εύκολο στην πτήση. Από τα πιο σημαντικά στοιχεία για όταν πραγματοποιείς πτήσεις μεγάλης διάρκειας.
Οι τροποποιήσεις
Σε ό,τι αφορά τις τροποποιήσεις που έκανε; Ένα στρώμα για ύπνο, έναν μικρό ατσάλινο νεροχύτη, το ξήλωμα των περισσότερων εσωτερικών εξαρτημάτων για εξοικονόμηση βάρους και την τοποθέτηση ενός υποτυπώδους αυτόματου πιλότου.
Το πιο σημαντικό όμως ήταν να δημιουργηθεί ένας τρόπος ανεφοδιασμού. Ενώ είχαν προηγηθεί προσπάθειες και αρκετά πειράματα γύρω από τον εναέριο ανεφοδιασμό, δεν υπήρχε κανένας τρόπος να αξιοποιηθεί για ένα Cessna 172.
Κατασκεύασαν μια επιπλέον δεξαμενή που μπορούσε να γεμίσει από ένα φορτηγό στο έδαφος. Όταν χρειαζόταν ανεφοδιασμός, κατέβαιναν και πετούσαν πολύ χαμηλά και με ένα εξειδικευμένο σύστημα χρησιμοποιούσαν μια αντλία για να μεταφέρουν καύσιμα στο αεροπλάνο.
Ήταν μια πραγματική επίδειξη αεροπορικής ικανότητας. Έπρεπε να το κάνουν μερικές φορές μέσα στη νύχτα και αυτό απαιτούσε πτήσεις ακριβείας.
Οι τρεις πρώτες προσπάθειες του Robert Timm για το ρεκόρ δεν είχαν αποτέλεσμα. Ήταν στην τέταρτη προσπάθεια που επέλεξε τον μηχανικό αεροσκαφών John Cook ως νέο του συγκυβερνήτη.
Η πτήση ρεκόρ: 4 Δεκεμβρίου 1958 – 7 Φεβρουαρίου 1959
Ήταν στις 4 Δεκεμβρίου 1958 που ξεκίνησαν από το αεροδρόμιο McCarran του Λας Βέγκας. Η πτήση κύλησε ομαλά στην αρχή. Πέρασαν την ημέρα των Χριστουγέννων στον αέρα.
Οι δυο τους κοιμούνταν εναλλάξ. Αν και ο αδιάκοπος θόρυβος του κινητήρα και δονήσεις καθιστούσαν αδύνατη μια ξεκούραστη νύχτα. Λόγω κούρασης και στέρησης ύπνου, την 36η ημέρα ο Timm αποκοιμήθηκε στο πιλοτήριο.
Το αεροπλάνο πέταξε μόνο του για πάνω από μία ώρα σε ύψος μόλις 4.000 ποδιών. Ο αυτόματος πιλότος τους είχε σώσει τη ζωή. Αν και θα σταματούσε να λειτουργεί εντελώς λίγες ημέρες αργότερα.
Ήταν την 39η ημέρα που η ηλεκτρική αντλία που έστελνε καύσιμα στις δεξαμενές του αεροπλάνου έπαθε βλάβη. Έπρεπε να συνεχίσουν χειροκίνητο τον ανεφοδιασμό. Κατέρριψαν το προηγούμενο ρεκόρ στις 23 Ιανουαρίου 1959.
Δεν σταμάτησαν όμως εκεί. Ήθελαν να είναι σίγουροι πως το νέο τους ρεκόρ θα ήταν αδύνατο να καταρριφθεί. Άντεξαν να πετούν για άλλες 15 ημέρες. Ήταν στις 7 Φεβρουαρίου του 1959 που προσγειώθηκαν τελικά στο McCarran. Πετούσαν ασταμάτητα για πάνω από 2 μήνες.
Ακολουθήστε το 
