Ο κατηγορούμενος συνελήφθη επ’ αυτοφόρω για κακουργηματικές πράξεις εκ προθέσεως.
Μέσα στην απελπισία του ζήτησε βοήθεια από τον καλύτερο του φίλο, κι αυτός του είπε:
– Ξέρω έναν καλό δικηγόρο, αλλά είναι πολύ ακριβός.
– Μωρέ, ας με σώσει, κι εγώ θα τον κάνω χρυσό!
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Ο δικηγόρος αφού μελέτησε το κατηγορητήριο κούνησε με απογοήτευση το κεφάλι.
– Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει, αλλά θα κάνεις ακριβώς ό,τι σου πω.
– Σώσε με εσύ, κι εγώ θα σε πληρώσω το βάρος σου σε χρυσές λίρες.
– Λοιπόν, πρόσεξε, όταν έλθει η ώρα στο δικαστήριο να απολογηθείς, θα κάνεις τον τρελό. Ό,τι και να σε ρωτήσει ο Πρόεδρος, εσύ αντί να απαντάς θα κουνάς σπασμωδικά το κεφάλι και θα βγάζεις άναρθρες κραυγές.
Ήρθε η ώρα της δίκης, τον ρωτάει ο Πρόεδρος,
– Πώς ονομάζεσαι;
– Μπρρρρ,,, τρρρρρ…παπαπαπα…κακακακα… μπρρρρρ….
– Κατηγορούμενε, τι έχεις να απολογηθείς;
– Μπρρρρ,,, τρρρρρ…παπαπαπα…κακακα… μπρρρρρ….
– Αντιλαμβάνεσαι πόσο βαριές είναι οι κατηγορίες εναντίον σου;
– Μπρρρρ,,, τρρρρρ…παπαπαπα…κακακα… μπρρρρρ….
Πρόεδρος και Εισαγγελέας αντάλλαξαν σύντομες απόψεις και βγάλαν την απόφαση: Αθώος ο κατηγορούμενος με αναστολή, λόγω ψυχικής διαταραχής και ακαταλόγιστης συνδρομής ψυχοπαθητικών περιστάσεων.
Τελείωσε η δίκη, την ώρα που πήγαινε στην έξοδο να φύγει τον σταματάει ο δικηγόρος του,
– Εεε, πού πας; Ξέχασες να με πληρώσεις την αμοιβή μου.
Κι ο ελεύθερος πλέον κατηγορούμενος του απαντά,
– Μπρρρρ,,, τρρρρρ…παπαπαπα…κακακα… μπρρρρρ…. παπαπαπαπα…
* (Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα είναι εντελώς συμπτωματική)
Ακολουθήστε το 
