Αχάριστος, αυτός που δεν εκτιμά και δεν αναγνωρίζει το καλό που του έκανε κάποιος άλλος. Συνώνυμα ο αγνώμων και αντώνυμα ο ευγνώμων.
Ο αχάριστος «ακούει» και σε άλλα, όπως υπάνθρωπος, παλιοτόμαρο και τα οποία τον χαρακτηρίζουν, διότι κρύβει μέσα του το δηλητήριο της οχιάς. Δείχνουν έναν άνθρωπο μοχθηρό, κακό και απολίτιστο, που δεν έχει καμία σχέση με τον καλώς εννοούμενο πολιτισμό και τον ευαγγελικό νόμο του Χριστού «αγαπάτε αλλήλους»!
Ακόμα και τα ζώα εκτιμούν και αναγνωρίζουν το καλό και όπως έλεγε ο Τζωρτζ Όργουελ «δυο πόδια κακό, τέσσερα πόδια καλό»!
Κάποιοι θυμίζουν πως τα κτήνη παραχώρησαν την αχαριστία στον άνθρωπο, γιατί αυτή δεν τα εκφράζει και διαχωρίζουν τους αχάριστους σε δύο κατηγορίες:
1) Είναι αυτοί που ξεχνούν το καλό που τους κάνουν
2) Αυτοί που όχι μόνον δεν το αναγνωρίζουν, αλλά εκδικούνται με την πρώτη ευκαιρία για το καλό που τους έκανες!
Μέσα από τον χαρακτήρα του αχάριστου, βγαίνουν όλα τα κακά αυτών που θεωρούνται υπάνθρωποι. Συνειδητοποιούμε ότι οι χαρακτήρες αυτοί δεν διορθώνονται με τίποτα, ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους και τα δικά τους συμφέροντα. Το χειρότερο, δείχνουν υποκρισία και στο σύμβολο της πίστεως με μεγάλους σταυρούς και μετάνοιες για δήθεν πίστη στο Θεό, ενώ στην πραγματικότητα «δεν δίνουν στον Άγιο νερό»! Η μέγιστη υποκρισία πίσω από τον σταυρό.
Παραδείγματα υποκρισίας πολλά, αλλά θα σημειώσουμε κάποια από αυτά:
Στο «κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο» αναφέρεται το γεγονός του θαύματος των δέκα λεπρών. Μόνον ένας από τους δέκα ευχαρίστησε τον Χριστό, οι άλλοι εννέα υπήρξαν αχάριστοι και αγνώμονες. Ο ένας αυτός ήταν ο καλός Σαμαρείτης. Οι άλλοι εννέα το ξέχασαν ή αδιαφόρησαν!
Λένε οι παθόντες «φοβού την εκδίκηση των υπό σου ευεργετηθέντων». Πάνω σε αυτό «κολλάει» και η παρακάτω ιστορία… Στις 27 Σεπτεμβρίου 1832 στο Ναύπλιο, έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, δολοφόνησαν τον «άγιο της πολιτικής» και μέγιστο πατριώτη Ιωάννη Καποδίστρια. Τον δολοφόνησαν ο Γεώργιος και Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης. Τον Κων/νο τον είχε σπουδάσει ο Καποδίστριας με δικά του χρήματα. Για τις σπουδές του ο αχάριστος «πλήρωσε» τον ευεργέτη του με θάνατο!
Όταν κάποτε είπαν στον φιλόσοφο Σωκράτη «δάσκαλε κάποιοι στην αγορά σε επαινούν», απάντησε «φαίνεται είναι άνθρωποι που δεν τους έκανα κανένα καλό»!
Δεν είναι βέβαια κανόνας, αλλά συμβαίνει πολλές φορές η ευεργεσία να πληρώνεται με χολή και ο ευεργέτης να πίνει δηλητήριο «κερασμένο» από τον ευεργετούμενο!
Υπάρχει όμως και η χειρότερη μορφή ευεργεσίας που είναι των παιδιών προς τους γονείς. Η αγνωμοσύνη των παιδιών είναι η χειρότερη μορφή όλων.
Διαβάζουμε στο «κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο». Αχαριστία στο μεγαλείο της. Όταν οδηγήθηκε ο Χριστός στον Άννα και Καϊάφα, το κατηγορητήριο ήταν βαρύ και ψεύτικο. Το πιο βαρύ όμως ήταν η συμπεριφορά του κλητήρα του ιερατείου. Αυτός χτύπησε τον Χριστό, ο οποίος του είπε «συ με ραπίζεις»; «Ναι» του απαντά ο κλητήρας. «Γιατί;» του λέει ο Χριστός!
Λέει η παράδοση ότι ο ραπίσας τον Ιησού ήταν ο παράλυτος της Βηθεσδά, που δεν μπορούσε να μπει πρώτος στην κολυμπήθρα για να θεραπευτεί. Τον θεράπευσε ο Ιησούς με έναν λόγο του… «άρον τον κράββατόν σου και περιπάτει»!
Περπάτησε ο θεραπευθείς ανάπηρος, αλλά η αχαριστία του τον οδήγησε να ραπίσει τον Ιησού, δείχνοντας υποτέλεια-υπακοή στην εξουσία του ιερατείου!
Κλείνουμε με την «Β’ προς Τιμόθεον επιστολή» του Αποστόλου Παύλου: «Η αχαριστία είναι φαινόμενο ηθικής καταπτώσεως και θανάσιμο ψυχικό αρρώστημα»!
Αρρώστια της ψυχής η αχαριστία και μακριά από τους αχάριστους. Και ποιος δεν «γεύτηκε» την αχαριστία και δεν έζησε την φιδο-φιλία κάποιου αχάριστου;
Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνος
Ακολουθήστε το 
