Ξεκινάμε βέβαια από αυτό το τελευταίο. Αν υπάρχει κάτι σίγουρο, αυτό είναι πως πολλά έχει να μας διδάξει η φετινή πορεία της ομάδας. Η απογοήτευση από την αγωνιστική επιτυχία δεκαετιών πήγε να βρει λύτρωση. Ο πήχης ανέβηκε σε μεγάλα ύψη. Οι αρχικές αποτυχίες προκάλεσαν απογοήτευση. Ακολούθησε σερί νικών που επανέφερε τον ενθουσιασμό. Απότομη προσγείωση στο τοπικό ντέρμπυ, έκσταση από την ήττα του Μακεδονικού και νέο κενό αέρος στην Κέρκυρα. Έντονη και ακραία εναλλαγή συναισθημάτων εμπλουτισμένη με παραφιλολογία του τύπου «θέλει ο Πασχάλης να διακριθεί το ΦΣ ή δε θέλει;», «θέλει ο Σαββίδης να ανεβεί ο Μακεδονικός ή δε θέλει;»!!! Αφού ακόμη δεν υπήρξαν ανακοινώσεις υπέρ ή κατά των αντιπάλων στο ουκρανικό μέτωπο, πάλι καλά….
Στο αγωνιστικό θέμα κανείς δεν εξασφάλισε ότι το σερί νικών θα πήγαινε μέχρι να λήξει το πρωτάθλημα. Ο υποβιβασμός πολλών ομάδων διασφαλίζει ότι σχεδόν όλοι (πλην Ηρακλή Αμπελοκήπων ίσως) καίγονται κάθε Κυριακή για βαθμούς. Ειδικά εκτός έδρας μπορεί να υπάρξουν εκπλήξεις και αυτό το είδαμε και προχθές. Τα ίδια έπαθε και ο Μακεδονικός που σκόνταψε στην Έδεσσα. Η αποστολή πλέον έχει δυσκολέψει πολύ, αλλά υπάρχει ξανά μια τελευταία ευκαιρία. Το απόλυτο ντέρμπυ είναι λίγες μέρες μακριά και θα κρίνει τα πάντα ή θα ανοίξει ξανά η διεκδίκηση της πρώτης θέσης.
Το θέμα βέβαια είναι και σε τι κλίμα θα γίνει αυτό. Θα έχουμε φιλοξενία με fair play ή θα επαναληφθούν καταστάσεις που μας ενόχλησαν στη Λευκίμμη; Και εδώ υπάρχει και ακόμη ένα ερώτημα: ποια γνώμη έχουν για το ΦΣ οι άλλες ομάδες της χώρας; Αλλά και οι θεσμικοί φορείς του ποδοσφαίρου; Τη συμπαθούν ή τη θεωρούν Προοδευτική;….
Και γιατί η ΑΕΠ έχει κάνει μόνιμο σύνθημα το ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ ποδόσφαιρο; Αλλιώτικο σε σχέση με τι; Προφανώς με κάτι που απωθεί. Ποιος εκφράζει τοπικά αυτό που απωθεί;………
Στο Α` τοπικό αποτυπώθηκε ξανά φέτος η ισχυρή παρουσία Εορδαϊκού και Φούφα. Η παρατεταμένη αδυναμία του Μακεδονικού Κοζάνης. Υπήρξε όμως και βαθιά ανάσα για το Βελβενδό. Έστω και αν αντίπαλος ήταν ο ΠΑΟ Κοίλων, που μοιάζει να αρκείται με όσα έκανε μέχρι τα Χριστούγεννα…
Β τοπικό. Στην πρώτη κατηγορία είχαμε απάντηση στο ερώτημα της προηγούμενης εβδομάδας για το αν γίνεται να χάσουν οι Ελπίδες. Συνέβη για δεύτερη φορά φέτος και πάλι από την ΑΕ Καισαρειας, που μοιάζει να μην είναι τυχαίο που έχει μια ισοπαλία και όλο νίκες στα υπόλοιπα παιχνίδια της. Οι μονάδες που προστέθηκαν τον Ιανουάριο ανέβασαν κι άλλο μια ήδη εξαιρετική ομάδα. Και αρχίζει να διαμορφώνεται μια συνείδηση φαβοριτισμού όσο οι εμφανίσεις της επαναλαμβάνουν ένα αφήγημα κυριαρχίας…
Στο δεύτερο όμιλο μεγάλη σημασία είχε το αποτέλεσμα στην Εράτυρα. Μετά το σοκ της ήττας από το Βυζαντινό Αστέρα, αυτή η νίκη δίνει φτερά αισιοδοξίας στη γηπεδούχο. Αντίθετα τα συναισθήματα για την Κοζάνη 2004. Το φυσικό φαβορί πληγώθηκε ξανά με απώλεια βαθμών. Αυτό έχει διπλή επίπτωση. Ψυχολογική αφού, για μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, δεν χωνεύεται εύκολα μια ήττα. Δημιουργούνται αμφιβολίες για το αν ο στόχος, που από την αρχή τέθηκε, είναι εφικτός. Επιπλέον η απόσταση από τον πρωτοπόρο Περδίκκα αλλά και τις ομάδες του άλλου ομίλου μεγαλώνει. Αυτό συνεπάγεται βαθμολογικό και ψυχολογικό μειονέκτημα στα πλέι οφφ. Και μάλιστα η συνέχεια θα είναι δύσκολη γιατί παρατηρείται και το εξής: Ο ανταγωνισμός ενισχύθηκε τον Ιανουάριο, ενώ εδώ υπάρχει απουσία βασικών παικτών, όπως ο Τζούτζας, που στον πρώτο γύρο ήταν καθοριστικοί…
Ακολουθήστε το 
