Του γιατρού Αναστάσιου Σεμίζογλου
« Και επέστρεψέ με κατά την οδόν της πύλης των αγίων της εξωτέρας της βλεπούσης κατά ανατολάς, και αύτη ήν κεκλεισμένη· και είπε Κύριος προς με η πύλη αύτη κεκλεισμένη έσται, ουκ ανοιχθήσεται, και ουδείς μη διέλθει δι’ αυτής, ότι Κύριος ο Θεός Ισραήλ εισελεύσεται δι’ αυτής, και έσται κεκλεισμένη( Ιεζεκιήλ 44: 1-2)
Οι Εβραίοι δείχνουν ιδιαίτερο ζήλο για το άνοιγμα της κλεισμένης από το Μεσαίωνα Χρυσής Πύλης (Golden Gate). Ο λόγος για την ανατολική πύλη της Ιερουσαλήμ επί του όρους του Ναού (Temple Mount) τη μόνη που σώζεται, τη μία από τις δύο μόνο πύλες εισόδου στην Αγία Πόλη. Οι Εβραίοι αναμένουν επί είκοσι αιώνες το Μεσσία, αφού δεν αναγνώρισαν το Χριστό ως Μεσσία και Θεό. Ερμηνεύοντας την προφητεία περί της μυστηριώδους πύλης δια της οποίας κατ’ αυτούς θα εισέλθει ο Μεσσίας στην Ιερουσαλήμ και κατόπιν θα παραμείνει παντοτινά κλειστή, προετοιμάζονται παντοιοτρόπως για το μέγα αυτό γεγονός. Κεντρικό σημείο της προετοιμασίας τους είναι η φιλοδοξία για επανοικοδόμηση του ναού του Σολομώντα· προς αυτή την κατεύθυνση έχουν προβλεφθεί και οι τελευταίες λεπτομέρειες (ιερά σκεύη του ναού, ειδικοί λαξευμένοι λίθοι ανοικοδόμησης, αρχιτεκτονικές μελέτες κ.λ.π.) Τελευταίες πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν περί αυτού ηυξημένη κινητικότητα.
Κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας όμως η ερμηνεία της προφητείας είναι εντελώς διαφορετική. Διέκριναν με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος πίσω από τις λέξεις της δυσερμήνευτης αυτής προφητείας ένα κρυφό αλλά θαυμαστό συμβολισμό που φανερώθηκε πλήρως με τη γέννηση του Χριστού.
Περί αυτής της προφητείας γράφει ο αείμνηστος θεολόγος και χαρισματικός ερμηνευτής της Γραφής Νικόλαος Σωτηρόπουλος: « Το νόημα του ωραιότατου τούτου συμβολικού λόγου είναι ξεκάθαρο: Από την πύλη που πέρασε ο Θεός δεν επιτρέπεται να περάσει άνθρωπος. Και ο Θεός πέρασε χωρίς να την ανοίξει, πέρασε θαυματουργικώς. Η πύλη παραμένει κλεισμένη. Η Θεοτόκος παραμένει παρθένος, είναι αειπάρθενος» Αυτή η ερμηνεία της προφητείας είναι ένα από τα βασικά επιχειρήματα της Ορθοδοξίας υπέρ της αειπαρθενίας της Παναγίας μας, η οποία ήταν παρθένος πριν, κατά και μετά τον τόκο της. Οι Εβραίοι, για να στηρίξουν τη λανθασμένη ερμηνεία της Παλαιάς Διαθήκης και δη των προφητειών, πρόσθεσαν στη διδασκαλία τους και ένα επιπλέον βιβλίο το Ταλμούδ, στο οποίο αναγράφονται βλασφημίες για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού αρνούμενοι τη θεότητά Του και για την Υπεραγία Θεοτόκο αειπάρθενο μητέρα Του.
Στο ίδιο μήκος κύματος περί του θέματος εκπέμπουν και οι χιλιαστές (ιεχωβάδες), οι μασονικές στοές, παγανιστές, σατανιστές έως και οι θλιβεροί προτεστάντες ποικίλων αποχρώσεων και παραφυάδων. Ατυχέστατη και αστοχότατη ήταν η δήλωση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου περί «κοινής βιβλικής κατανόησης ραββινικής και πατερικής παράδοσης» Μεταξύ των δύο παραδόσεων υφίσταται χάσμα μέγα, θα γεφυρωθεί μόνο εάν ο Ισραήλ αναγνωρίσει την πλάνη του και πιστεύσει στη θεότητα του Ιησού Χριστού. Σύμφωνα με τη διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας ο αναμενόμενος Μεσσίας των Εβραίων και ο Αντίχριστος που προφητεύεται στην Αγία Γραφή θα είναι άνθρωπος, ένα και το αυτό πρόσωπο. Στα χέρια του θα είναι συγκεντρωμένη μεγάλη πολιτική δύναμη και εξουσία σε παγκόσμια κλίμακα, θα είναι πλήρης κακίας και μίσους, κυριολεκτικά όργανο του Σατανά. Σύμφωνα με την Αγία Γραφή στην προετοιμασία έλευσης του Αντιχρίστου στους έσχατους καιρούς που ζούμε θα εμφανιστούν καλοθελητές πολλοί αντίχριστοι, μείζονες και ελάσσονες διαστρεβλωτές της αληθείας, της κακίας τους επικεντρωμένης σε δύο κυρίως πρόσωπα: στου Θεανθρώπου Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας αειπαρθένου μητέρας Του, της Παναγίας Θεοτόκου.
Η Παναγία ευεργέτησε πλείστες φορές και ευεργετεί συνεχώς το έθνος μας. Κατά καιρούς ιδίως σε περίοδο μεγάλων γιορτών της Ορθοδοξίας – Χριστούγεννα, Πάσχα – εμφανίζονται ‘’διανοούμενοι’’, άνθρωποι του ‘’πνεύματος’’ – συγγραφείς, καλλιτέχνες, ποιητές, άνθρωποι του θεάτρου και του κινηματογράφου – οι οποίοι στην προσπάθειά τους να εντυπωσιάσουν, να προβληθούν, να πρωτοτυπήσουν, επιδιώκοντες τη δόξα ή το χρήμα ( για λίγα ‘’άσπρα’’ κατά τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό) εκχέουν δηλητήριο βλασφημίας επαναλαμβάνοντας τα ίδια βλάσφημα για το Χριστό και την Παναγία μητέρα Του λόγια τού Ταλμούδ. Στη συγχορδία αυτή της βλασφημίας λαμβάνουν μέρος επιπλέον και σκιτσογράφοι, πολιτικά πρόσωπα κ.α.
Δυστυχώς σταυρωτές του Χριστού – βλάσφημοι, είρωνες, και λοίδωροι- εμφανίζονται κατά καιρούς και στην ορθόδοξη χριστιανική πατρίδα μας, τη χώρα της φιλοκαλίας, του δεύτερου μετά την πτώση του πρώτου Ισραήλ. Έτσι λοιπόν σαν τους διώκτες και λιθοβολητές του πρωτομάρτυρα Στεφάνου, σαν τους Ρωμαίους σταυρωτές επαναλαμβάνουν το ίδιο άνομο, ανόσιο έργο τους. Βέβαια ούτε ο Χριστός που είναι αληθινός Θεός, ούτε η Παναγία μητέρα Του έχουν ανάγκη υπεράσπισης στις βλασφημίες που κατά καιρούς ακούγονται. Στις μέρες μας στο χορό των βλασφήμων συγκαταλέγονται επώνυμοι και βαρυσήμαντοι άνθρωποι ανήκοντες στην πολιτική εξουσία ( κ. Μόσιαλος), στο χώρο της δημοσιογραφίας (σκιτσογράφος κ. Πετρουλάκης στην εφημερίδα ‘’ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ’’), συγγραφείς (κ. Χ. Χωμενίδης). Ο προαναφερθείς επώνυμος και καταξιωμένος συγγραφέας επαναλαμβάνει σε διήγημά του για τη γέννηση του Χριστού τα όσα βλάσφημα περιγράφονται στο Ταλμούδ. Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι ο ίδιος φέρει το όνομα Αυτού που βλασφημεί! Στο εγγύς παρελθόν έτερος βλάσφημος, πολιτικός και συγγραφέας (Μ.Ανδρουλάκης), που και αυτός κατά μεγάλη ειρωνεία της τύχης φέρει το όνομα Αυτού που βλασφημεί, συνέγραψε βιβλίο (‘’Μ εις την ν’’) ίδιας απόχρωσης. Οι βλάσφημοι είναι χειρότεροι και από τους υποκριτές Γραμματείς και Φαρισαίους που ποτέ δεν τόλμησαν να αμφισβητήσουν την ηθική υπόσταση του Χριστού. Τα παιδαγωγικά επιτίμια- αφορισμός- των προαναφερθέντων από τον ιεράρχη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιο μετά τήν άτελέσφορη προειδοποίηση να ανακαλέσουν και να μεταμεληθούν έχουν διπλό νόημα: παιδαγωγικό για τον βλάσφημο έστω και αργά να αναλογισθεί τι είπε, τι έπραξε και να μεταμεληθεί και προειδοποίηση για μελλοντικούς επίδοξους βλασφήμους να μη διανοηθούν να βλασφημήσουν σκεπτόμενοι τα φοβερά λόγια του αφορισμού.
Πολλοί βιαστικοί ίσως μας κατηγορήσουν για ‘’σκοταδισμό’, φονταμενταμελισμό’’, ’’οπισθοδρόμηση’’, μεσαιωνισμό’’ κ.λ.π. Εμείς που διαμαρτυρόμαστε τους δείχνουμε με το δείκτη του χεριού μας μεγάλους ανθρώπους του πνεύματος, ιδίως συγγραφείς – πολύ μεγαλύτερου αναστήματος από τους σημερινούς – διαποτισμένους από το πνεύμα της αγίας μας Ορθοδοξίας: Α.Παπαδιαμάντης (ο άγιος των γραμμάτων), Κωστής Παλαμάς, Γ. Σεφέρης, Οδ. Ελύτης, Φ. Ντοστογιέφσκυ ( προφητικά τα λόγια του: « Ρωσία, Ρωσία , όσο βαθιά έθαψες το Ευαγγέλιο, τόσο πιο πολύ θα υποφέρεις!», Ι. Καποδίστριας( ο άγιος της πολιτικής)
Δυστυχώς η κατάργηση του άρθρου 198 ’’κακόβουλη βλασφημία’’ και 199 ‘’καθύβριση θρησκευμάτων’’ του Ποινικού Κώδικα με τα οποία ρυθμιζόταν η ποινική μεταχείριση του δράστη, της αξιόποινης πράξης της «κακόβουλης βλασφημίας» (κράτηση έως και έξι μήνες ή πρόστιμο έως και 3000 ευρώ) ενεθάρρυναν έως αποθράσυναν το βλάσφημο. Η ανθρωπότητα θα συρθεί και θα προσδεθεί στο άρμα του Αντιχρίστου που αναμένεται· προϋπόθεση για να τον δεχτεί είναι η συγχώνευση όλων των εθνών σε ένα κοπάδι, των θρησκειών και πολιτισμών, η δημιουργία μιας παγκόσμιας υπερκυβέρνησης, μιας νέας πανθρησκείας. Για να επιτευχθεί αυτό επιβάλλεται η ηθική αποκτήνωση των ανθρώπων, η παράδοσή τους σε κάθε αμαρτία, σε κάθε δαιμονική πλάνη και βλασφημία, σε κάθε σαρκική διαστροφή. Επιστέγασμα αυτών είναι η νομιμοποίηση της αμαρτίας (θεσμοθέτηση από τα κοινοβούλια με νόμους του κράτους που ήδη συντελείται στις μέρες μας) Ο Κύριος να μας λυπηθεί!
Αναστάσιος Σεμίζογλου, καρδιολόγος Βενιζέλου 30 Κοζάνη
Ακολουθήστε το 
