Η πανδημία δεν ανέδειξε μόνο τις αδυναμίες των συστημάτων υγείας να ανταποκριθούν σε μια μεγάλης κλίμακας κρίση, αλλά ανέδειξε και την ανεπάρκεια στο επίπεδο του σχεδιασμού των χωρών να δημιουργήσουν ανθεκτικότερες κοινωνίες. Τις αδυναμίες και ανεπάρκειες αυτές έρχονται τώρα οι Ευρωπαϊκές πολιτικές να διορθώσουν και να αποκαταστήσουν την ετοιμότητα των κοινωνιών για την επόμενη πανδημία.
Η αδυναμία του τοπικού συστήματος υγείας, λόγω υποδομών, εξοπλισμού και επάρκειας ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, ήταν από καιρό γνωστή. Ποιος από εμάς δεν αναγκάστηκε να καταφύγει σε νοσοκομεία όμορων Περιφερειών για να βρει την υγεία του; Πόσοι αυτοδιοικητικοί που σήμερα εξανίστανται στην αναβάθμιση του υγειονομικού χάρτη της περιοχής σύμφωνα με τα πιο σύγχρονα πρότυπα δεν αναγκάστηκε να καταφύγει σε νοσοκομεία εκτός της Περιφέρειας για να γιατρευτεί; Με ποιο δικαίωμα επιμένουν να εμποδίζουν τους πολίτες της Δυτικής Μακεδονίας να έχουν πρόσβαση σε καλύτερες και ποιοτικότερες παροχές υγείας;
Τολμούν κάποιοι να κουνάνε το δάχτυλο και να ρωτούν με ποιο δικαίωμα ο Δήμος Κοζάνης χρηματοδότησε και εκπόνησε μια μελέτη για το αν πρέπει ή όχι να δημιουργηθεί ένα νέο Νοσοκομείο στην περιοχή, όταν οι ίδιοι, λόγω αρμοδιότητας τόσα χρόνια κωφεύουν μπροστά στο πρόβλημα που ανέδειξαν οι μελέτες, και τώρα φοβούνται, επειδή τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν την ανεπάρκειά τους.
Το δικαίωμα αυτό λοιπόν το έδωσε στο Δήμο ο Νόμος και οι δημότες του. Οι αρμοδιότητες δημόσιας υγείας στους ΟΤΑ δεν είναι κάτι νέο. Ξεκίνησε από το Άρθρο 41 του Ν. 2118/1994, που αναφέρει ρητώς ότι στην αρμοδιότητα των δήμων ανήκουν ιδίως.. η προστασία της ζωής και της υγείας των κατοίκων, για να συνεχίσει με το Άρθρο 24 του ΠΔ 410/1995, το Άρθρο 75 του Ν. 3643/2006, το Ν. 3852/2010 όπου καλούνταν οι Δήμοι να ανταποκριθούν σε ένα μεγάλο εύρος αρμοδιοτήτων υγειονομικού ενδιαφέροντος συμβάλλοντας στην προστασία της δημόσιας υγείας αλλά και του περιβάλλοντος.
Ας σκεφτούν όλοι αυτοί, ότι ποιότητα ζωής σε ένα Δήμο σημαίνει και προστασία της ζωής και της υγείας των δημοτών.
Ρωτήσατε κύριοι τους εργαζομένους στο Μαμάτσειο Νοσοκομείο οι οποίοι κράτησαν την περιοχή όρθια αυτά τα δύο χρόνια, εάν επιθυμούν να συνεχίσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε ένα χώρο που καταρρέει; Σε ένα χώρο δίχως εξοπλισμό αντάξιο των φορολογούμενων πολιτών της περιοχής; Σε ένα χώρο που δεν είναι καθόλου ελκυστικός λόγω έλλειψης εξοπλισμού για επιστήμονες;
Ρωτήσατε κύριοι αν οι πολίτες αυτού του τόπου επιθυμούν να παραμείνουν εγκλωβισμένοι στους τοπικισμούς σε αυτό τον άτυπο διαχρονικό κώδικα της σιωπής για την αναβάθμιση του υγειονομικού χάρτη της περιοχής;
Τι φοβάστε; Μήπως το νέο Νοσοκομείο, η αναγκαιότητα του οποίου προτείνεται από μελετητές και το εργαστήριο του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ η οικονομική και πολιτική συγκυρία για χρηματοδότησή του είναι ευνοϊκότερη από ποτέ θα ζημιώσουν τους πολίτες; Ποιον ζημιώνει άραγε ένα τέτοιο έργο που κύριο μέλημά του είναι η αναβάθμιση των παροχών υγείας των πολιτών όλης της Περιφέρειας, χωρίς να αναγκάζονται πλέον να τρέχουν δεξιά κι αριστερά για να βρουν ένα νοσοκομείο της προκοπής; Ποιον ζημιώνει άραγε η αναπτυξιακή προοπτική που μπορεί να έχει ένα τέτοιο έργο, με τον υγειονομικό χάρτη που προτείνει, αναφορικά με την αναζήτηση υπηρεσιών υγείας από πολίτες άλλων περιοχών, καθιστώντας την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας προορισμό υγείας βάζοντας τη διάσταση της «ασημένιας οικονομίας» και την ανάπτυξη του τουρισμού τρίτης ηλικίας;
Αν διαβάσει κανείς σωστά τη μελέτη, και όχι τις κραυγές, θα διαπιστώσει πως στόχος της είναι να ξεκινήσει τώρα, όχι αύριο, τώρα, ένας δημόσιος διάλογος για τη διεκδίκηση ενός νέου υγειονομικού συστήματος που θα περιλαμβάνει και την ανέγερση ενός νέου Νοσοκομείου στην περιοχή που θα παρέχει τριτοβάθμια περίθαλψη και θα είναι προσβάσιμο από τους δημότες όλων των όμορων Δήμων της Κοζάνης στους οποίους δεν υπάρχει κανένα νοσοκομείο σήμερα.
Αν διαβάσει κανείς σωστά τη μελέτη, θα διαπιστώσει πως ΔΕΝ προτείνεται η υποβάθμιση κανενός υφιστάμενου νοσοκομείου. Αντιθέτως το καθένα αναβαθμίζεται, εξειδικεύεται, αποκτά διακριτό ρόλο, ταυτότητα και συμβολή στο νέο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που έρχεται και κάποιοι αγνοούν.
Ας βγούμε μια φορά μπροστά στις εξελίξεις σε αυτή την περιοχή κι ας σταματήσουμε να τρέχουμε από πίσω τους.
Η αναγκαιότητα για ένα επιπλέον, νέο, σύγχρονων προδιαγραφών Νοσοκομείο στην περιοχή δεν είναι καινούρια. Διατυπώθηκε σε επίπεδο μελέτης από το 2010. Τόσο ο νυν Δήμαρχος Κοζάνης, όσο και πρώην αυτοδιοικητικοί της περιόδου τόνισαν την αναγκαιότητα αυτή.
Εμείς, από την πρώτη κιόλας μέρα της παρουσίασης του οράματός μας για την Κοζάνη, τον Δεκέμβριο του 2018, αναδείξαμε το ζήτημα αυτό εισπράττοντας το αυθόρμητο χειροκρότημα των πολιτών και το θέσαμε ως προτεραιότητα. Αυτή την προτεραιότητα σήμερα κάνουμε πράξη: Να ξεκινήσει επιτέλους ένας γόνιμος διάλογος με τους πολίτες για την διεκδίκηση της αναβάθμισης του υγειονομικού χάρτη της περιοχής που θα περιλαμβάνει και την ανέγερση ενός νέου Νοσοκομείου πλησίον της Εγνατίας Οδού, την αναγκαιότητα του οποίου ανέδειξε τεκμηριωμένα μελέτη, την οποία μέχρι σήμερα δεν τόλμησε κανείς να κάνει.
Το Νοσοκομείο αυτό, θα το διεκδικήσουμε μαζί με την κοινωνία, για τους πολίτες, τους εργαζομένους, τους ανέργους, τις οικογένειές τους, τους γονείς τους, τα παιδιά τους. Γιατί πέρα από το δικαίωμα που μας έχουν δώσει να διεκδικούμε, τους το οφείλουμε.
Ακολουθήστε το 
