Παράξενος λαός είμαστε εμείς οι Έλληνες. Μπορεί καθημερινά όλο το χρόνο να στερούμαστε και να κάνουμε φοβερή οικονομία, αλλά δυο φορές, Πάσχα – Χριστούγεννα, το τραπέζι μας είναι πλούσιο. Όλο το χρόνο στο σουπερμάρκετ ψωνίζουμε 100 γραμμάρια σαλαμάκι σε ψιλές φέτες από το φτηνό της προσφοράς, αλλά το Πάσχα το τραπέζι μας θέλουμε να τα έχει όλα πλουσιοπάροχα, σαν να είμαστε άρχοντες. Από εδώ βγήκε και η παροιμία «Κάθε μέρα δεν είναι Πασχαλιά».
Όλο το χρόνο κάνουμε φοβερή οικονομία, αλλά το καλοκαίρι πρέπει οπωσδήποτε να πάμε διακοπές στη θάλασσα, έστω και για μια βδομάδα.
Κι αν έχουμε παιδί για παντρειά, μπορεί καθημερινά να μην έχουμε να φάμε, αλλά όταν το παντρέψουμε θα καλέσουμε 500 άτομα στη δεξίωση και θα πληρώσουμε μια περιουσία. Όχι μόνο για τα έξοδα του γάμου, αλλά και για το γαμήλιο ταξίδι στις Μπαχάμες.
Οι ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι λένε ότι αυτό το φαινόμενο μοιάζει με το μουσουλμανικό ραμαζάνι. Δηλαδή, φοβερή νηστεία, αλλά στο τέλος μια μέρα τρώμε καλά.
Πάντως, να μη ξεχνάμε ότι φέτος το πασχαλινό τραπέζι για πολλούς συμπατριώτες και συμπολίτες μας δεν θα είναι καθόλου πλούσιο, αλλά αντίθετα θα είναι πάμφτωχο και για λύπηση.
Επτάμισι χιλιάδες (7.500) οικογένειες ανεμβολίαστων υγειονομικών εδώ και οκτώ μήνες υποφέρουν γιατί είναι σε «αναστολή εργασίας», δηλαδή είναι άνεργοι και άφραγκοι.
Επίσης να μη ξεχνάμε ότι χιλιάδες μαγαζιά και επιχειρήσεις έκλεισαν κι έβαλαν λουκέτο.
Επίσης ότι ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες (1.200.000) συμπατριώτες μας είναι άνεργοι. Επίσημα. Γιατί ανεπίσημα είναι πολύ περισσότεροι.
Όλοι αυτοί το Πάσχα θα την βγάλουν χάλια, μερικοί μάλιστα και με απεργία πείνας.
Αντί για ανάσταση, θα συνεχίσουν τον επιτάφιο θρήνο.
Αυτοί που μας κυβερνούν λένε τα αντίθετα, ότι όλα πάνε καλά, ότι βγήκαμε από τα μνημόνια, ότι εξοφλήσαμε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ότι έρχονται ανάπτυξη, επενδύσεις κλπ. κλπ. Υποσχέθηκαν μάλιστα να δώσουν και κάτι ψίχουλα αύξηση στον κατώτατο μισθό.
Οι άλλοι πάλι, που μας κυβέρνησαν προηγουμένως, ζουν κι αυτοί στον κόσμο τους, ονειρεύονται πώς θα ξανάρθουν στην εξουσία και είναι ακόμα πιο γενναιόδωροι. Μας υπόσχονται λαγούς και πετραχήλια για να τους ψηφίσουμε στις επόμενες εκλογές.
Η πραγματικότητα, όμως, λέει ότι χρωστάμε πολλά δισεκατομμύρια τα λεγόμενα «κόκκινα δάνεια» και κινδυνεύουμε να χάσουμε με κατάσχεση το σπίτι μας κλπ.
Οκτακόσιες χιλιάδες (800.000) άνεργοι νέοι μας πήραν τα μάτια τους και ξενιτεύτηκαν για να βρουν δουλειά στο εξωτερικό.
Το ηλιέλαιο από 10 ευρώ που ήταν πριν λίγες μέρες το 5λιτρο, πέταξε και πήγε στα 22 ευρώ.
Αμνοερίφια, συκωταριές, τσουρέκια, αυγά, οι λαμπάδες για τα βαφτιστήρια κλπ. έβγαλαν φτερά και πετάνε προς τα ύψη.
Ο λογαριασμός του ρεύματος είναι πλέον όσο ένας μισθός ή μια σύνταξη.
Το φετινό πασχαλινό τραπέζι, ακόμα και για όσους ίσως έχουν ακόμα διαθέσιμα λίγα λεφτά, θα είναι πολύ αλμυρό.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης