Παγκόσμια Ημέρα για τη Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, χθες και η Κοβεντάρειος Δημοτική Βιβλιοθήκη φωταγωγήθηκε πορτοκαλί μεταφέροντας το μήνυμα της αλληλεγγύης και της ελπίδας προς τους συνανθρώπους μας με πολλαπλή σκλήρυνση.

Με αυτόν τον τρόπο ο Δήμος Κοζάνης στέλνει μήνυμα ευαισθητοποίησης ότι οι συνάνθρωποί μας με Πολλαπλή Σκλήρυνση δεν είναι μόνοι τους στον καθημερινό τους αγώνα ενάντια στη χρόνια αυτή νόσο.

Ο Δήμος Κοζάνης στέκεται δίπλα στην Ελληνική Εταιρεία για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας, η οποία μάλιστα φέτος, συμπληρώνει αισίως 30 χρόνια αδιάλειπτης και ανιδιοτελούς κοινωνικής προσφοράς στην ουσιαστική και έμπρακτη στήριξη των πασχόντων στην κατεύθυνση της βελτίωσης της ζωής των ανθρώπων με πολλαπλή σκλήρυνση σε διάφορα επίπεδα (νομοθετικό, ενημέρωσης, υποστήριξης, ψυχαγωγίας κ.ά.).

Η Παγκόσμια Ημέρα Σκλήρυνσης κατά Πλάκας (World Multiple Sclerosis Day) καθιερώθηκε το 2009, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Σκλήρυνσης κατά Πλάκας (MSIF) και διοργανώνεται κάθε χρόνο, από τότε, την τελευταία Τετάρτη του Μαΐου (29 Μαΐου 2019).

Στόχος της είναι η ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού και των αρμόδιων κρατικών οργάνων για τη χρόνια αυτή πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος, και τις επιπτώσεις της στην καθημερινότητα των πασχόντων, αλλά και των οικογενειών τους.

Η έγκαιρη διάγνωση έχει μεγάλη σημασία, γι’ αυτό, αν κάποιος έχει θόλωση στην όραση, διπλωπία, μούδιασμα στο χέρι ή το πόδι, που διαρκεί πάνω από 48 ώρες θα πρέπει να επισκεφτεί τον νευρολόγο για να επιβεβαιωθεί με εξετάσεις αν πάσχει από Σκλήρυνση κατά πλάκας ή από κάτι άλλο. Η ασθένεια δεν είναι ιάσιμη, αλλά οι θεραπείες που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια επιβραδύνουν την εξέλιξή της.

Σήμερα 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο πάσχουν από Σκλήρυνση κατά πλάκας, ενώ στην Ελλάδα ο αριθμός των πασχόντων ανέρχεται στις 12.000. Πριν από 30 χρόνια, η συχνότητα εμφάνισης της νόσου ήταν 30/100.000, ενώ σήμερα είναι 130/100.000. Η αύξηση αυτή οφείλεται, σύμφωνα με τους ειδικούς , αφενός στην αύξηση της τοξικότητας του περιβάλλοντος και αφετέρου στην ευκολία διάγνωσής της με τη χρήση τομογράφου.

Ο βρετανός παθολόγος Ρόμπερτ Κάρσγουελ (1793-1857) και ο γάλλος συνάδελφός του Ζαν Κριβεγιέ (1791-1873), περιέγραψαν και απεικόνισαν πολλές από τις κλινικές λεπτομέρειες της νόσου, αλλά δεν τήν αναγνώρισαν ως ξεχωριστή ασθένεια.

Ο γάλλος νευρολόγος Ζαν-Μαρτέν Σαρκό (1825-1893) ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε τη σκλήρυνση κατά πλάκας ως ξεχωριστή ασθένεια το 1868. Συνοψίζοντας τις προηγούμενες αναφορές και προσθέτοντας τις δικές του κλινικές και παθολογικές παρατηρήσεις, ο Σαρκό ονόμασε την ασθένεια «sklerose en plaques», όρος που επικράτησε παγκοσμίως.