Ο Μανώλης Κεφαλογιάννης είναι ένας έμπειρος πολιτικός. Πολιτεύθηκε για πρώτη φορά το 1990 και εξελέγη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό Ηρακλείου.
Δεν έχασε ούτε μία εκλογική αναμέτρηση από τότε. Έτσι εκλέχθηκε το 1993, 1996, 2000, 2004, 2007, 2009 και το 2012. Διετέλεσε Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, από το Μάρτιο του 2004 έως το Σεπτέμβριο του 2007.
Από το 2007 εκπροσωπεί την Ελλάδα στη διακοινοβουλευτική διάσκεψη του Συμβουλίου της Ευρώπης και είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Ελληνοαραβικής φιλίας.
Ευρωβουλευτής
Στις Ευρωεκλογές του 2014 εξελέγη ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία.
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι Πρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, της Υποεπιτροπής Ασφάλειας & Άμυνας και αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου και της Αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με την Αραβική Χερσόνησο.
Γνωρίζει καλά τι σημαίνει διαπραγμάτευση. Ήταν αυτός που επισκέφτηκε τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς κατά την κράτησή τους στην Αδριανούπολη.
Μιλήσαμε μαζί του για το επίκαιρο θέμα της Συμφωνίας των Σκοπίων, και τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή στο μέλλον της χώρας μας.
Οι απαντήσεις αφοπλιστικές. Δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα μας λέει. Αυτή η θνησιγενής συμφωνία δεν επιλύει προβλήματα αλλά αποτελεί πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα για το μέλλον.
Προς επίρρωσιν όλων αυτών, φέρνει το παράδειγμα της Συνθήκης της Λωζάνης και την προσπάθεια που καταβάλει η Τουρκία για την αναθεώρησή της. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκασε τις προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες του Τούρκου προέδρου. Σε αυτή τη θέση κινδυνεύει να βρεθεί και η χώρα μας με την απόφαση της σημερινής κυβέρνησης να κυρώσει τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Βρισκόμαστε και πάλι σε μια δύσκολη κατάσταση ως ελληνικό κράτος. Η οικονομική κρίση απλώνει ένα γκρίζο στη ζωή των Ελλήνων. Πιο φως βλέπετε εσείς ως ευρωβουλευτής στον ορίζοντα;
Καταρχήν σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία σας.
Η σημερινή κυβέρνηση προεκλογικά διατυμπάνιζε ότι είναι η ελπίδα που έρχεται. Και τελικά σε όλα τα επίπεδα απεδείχθη μία «γκρίζα και τοξική» κυβέρνηση. Μία κυβέρνηση που αντί να σκίσει τα μνημόνια έφερε ένα τρίτο αχρείαστο μνημόνιο που γονάτισε την ελληνική κοινωνία που κλήθηκε να πληρώσει το βαρύ λογαριασμό. Αντί «να βαράει τα νταούλια και να χορεύουν οι αγορές» έκανε όλους τους Έλληνες «αναστενάρηδες» από τη βαριά υπερφορολόγηση. Και χρέωσε την πραγματική οικονομία με 200 δις όπως υπολόγισαν ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Εμείς που δεν αποδεχθήκαμε να διαπραγματευτούμε καν την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας σε κάποιο Υπερταμείο με ξένη διοίκηση ήμασταν οι «προδότες, οι μερκελιστές, οι γερμανοτσολιάδες», ενώ αυτοί που το έκαναν για 99 χρόνια, μέχρι το 2114 είναι οι «εθνικά υπερήφανοι πολιτικοί».
Χωρίς ιδεοληπτικές αγκυλώσεις, με μεταρρυθμίσεις που θα συμβάλλουν στο χτύπημα της γραφειοκρατίας και θα βοηθήσουν στην προσέλκυση επενδύσεων και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασία…
Χωρίς προσανατολισμό και προσήλωση στον κρατισμό που επενδύει η σημερινή κυβέρνηση και κρατάει στάσιμη την οικονομία αλλά στην Ανάπτυξη…
Είμαι βέβαιος ότι τα πράγματα στην οικονομία θα διορθωθούν. Αργά ή γρήγορα. Με το έναν ή με τον άλλον τρόπο. Αλλά αυτή η κυβέρνηση επέφερε κάτι πολύ χειρότερο στην πολιτική ζωή του τόπου μας. Στην κοινωνική συνοχή της χώρας μας.
Επένδυσε στο διχασμό και προσπάθησε να διχάσει με κάθε ευκαιρία τους Έλληνες. Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στα συνθήματα που έχουν χρησιμοποιηθεί. Κάποια μάλιστα παραπέμπουν και σε άλλες δύσκολες εποχές που όλοι επιθυμούμε να ξεχάσουμε.
Κυρίαρχο μέλημα της νέας αυτοδύναμης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας είναι να ενώσει και πάλι τους Έλληνες.
Το Σκοπιανό μπήκε στη ζωή μας για τα καλά, και φαίνεται ότι θα αφήσει το αποτύπωμά του. Η συμφωνία είναι έτοιμη προς υπογραφή. Τι θα σημάνει αυτό για το αύριο της χώρας;
Το Σκοπιανό μπήκε στη ζωή μας αιφνιδίως. Από τον πρωθυπουργό των Σκοπίων έμαθε όλος ο ελληνικός λαός ότι η σημερινή κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τη γειτονική χώρα την «επίλυση» του θέματος. Δυστυχώς, η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε μυστική διαπραγμάτευση με τους γείτονες χωρίς να ενημερώσει κανέναν και κυρίως χωρίς, για ένα ευαίσθητο εθνικό θέμα, να έχει τη συναίνεση της δημοκρατικής αντιπολίτευσης. Κάτι που αποτελεί πάγια πολιτική της μεταπολιτευτικής περιόδου. Σας θυμίζω ότι το 2008 η κυβέρνηση Καραμανλή ενημέρωνε τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως σε εβδομαδιαία βάση.
Τώρα, να είμαστε ξεκάθαροι. Μία Διεθνής Συμφωνία που υπογράφεται και κυρώνεται και από τα δύο μέρη καθίσταται πλέον Διεθνές Δίκαιο. Και αλλάζει ή τροποποιείται μόνο με μία νέα Διεθνή Συμφωνία.
Η Συμφωνία των Πρεσπών με υπογραφή Τσίπρα-Κοτζιά με το στυλό που τους «χάρισε» ο τότε μικρός κυβερνητικός εταίρος παρέδωσε στους Σκοπιανούς «μακεδονική» ταυτότητα, εθνότητα και γλώσσα. Κάτι που καμία προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε δεχθεί ούτε καν να συζητήσει.
Ο ελληνικός λαός για το Σκοπιανό έκανε ότι μπορούσε. Και συλλαλητήρια έκανε και δημοψήφισμα ζήτησε. Δεν εισακούστηκε. Οι πολιτικοί έκαναν αυτό που έπρεπε;
Ο ελληνικός λαός αποφάσισε να δώσει την εξουσία σε ένα λαϊκίστικο κόμμα με ιδεοληπτικές αγκυλώσεις που έχει στον πυρήνα της ιδεολογίας του όχι την Πατρίδα αλλά το διεθνισμό. Σας θυμίζω επιστολές στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ πριν δέκα χρόνια, κορυφαίων υπουργών του σήμερα, που ζητούσαν να διατηρήσουν τα Σκόπια το συνταγματικό τους όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Για τον ίδιο ακριβώς λόγο διαδήλωνε στα Σκόπια η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι το ίδιο κόμμα που «ομνύει» στο λαό, αρέσκεται να ομιλεί εξ ονόματός του αλλά σήμερα που η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας είναι απέναντι στην εθνικά επιζήμια Συμφωνία των Πρεσπών κωφεύει. Την υποκριτική στάση της σημερινής κυβέρνησης την αφήνω να τη σχολιάσει ο ελληνικός λαός
Πόσο δυνατή είναι η ελληνική φωνή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Και ποιες οι δυνατότητες παρέμβασης στην αποφυγή παρεκτροπών μετά την ψήφιση της συμφωνίας. Γιατί λέγεται ότι χάνουμε τα διαπραγματευτικά μας ατού;
Η φωνή της Νέας Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι πολύ ισχυρή και η αποδοχή του προέδρου της πολύ δυνατή. Αλλά στη Συμφωνία η κυβέρνηση υπέγραψε ότι παραιτείται του δικαιώματός –όχι του δικού της αλλά της χώρας- να θέσει βέτο τόσο στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ποια προνόμια αποκτούν οι Σκοπιανοί με την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων; Γιατί ακούγεται για μεγάλες χρηματοδοτήσεις. Και αυτό ίσως είναι το δέλεαρ των εθνικών υποχωρήσεων στη γείτονα χώρα;
Το προνόμιο που αποκτούν οι Σκοπιανοί είναι ότι μπορούν πλέον να εκκινήσουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Κάτι που ήταν για αυτούς απαγορευτικό όσο δεν επιλυόταν η διαφορά με την Ελλάδα. Και η κυβέρνηση απώλεσε αυτό το τεράστιο διπλωματικό όπλο έναντι των γειτόνων μας. Και μάλιστα σε ρόλο επισπεύδοντος. Σήμερα μας προβάλλει ένα από τα πολλά σαθρά επιχειρήματά της. Ότι δήθεν τα Σκόπια τα έχουν αναγνωρίσει με το συνταγματικό τους όνομα 140 χώρες. Όλες οι χώρες του ΟΗΕ να τα είχαν αναγνωρίσει διμερώς αν τα Σκόπια δεν είχαν την ελληνική αναγνώριση δεν θα μπορούσαν να ενταχθούν ούτε στο ΝΑΤΟ ούτε στην ΕΕ ούτε σε κανένα διεθνή οργανισμό.
Αυτό το τεράστιο πλεονέκτημα οι κύριοι Τσίπρας και Κοτζιάς το «πέταξαν» στη λίμνη των Πρεσπών.
Η Ελλάδα τι θα κερδίσει από τις εθνικές υποχωρήσεις. Πέρα από το θεωρητικό ότι κλείνει ένα ανοιχτό θέμα στο οποίο δαπανούσε διπλωματικό κεφάλαιο;
Η Ελλάδα με τη συγκεκριμένη συμφωνία δεν κερδίζει τίποτα. Αυτή η θνησιγενής συμφωνία δεν επιλύει προβλήματα αλλά αποτελεί πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα για το μέλλον.
Η κυβέρνηση σήμερα πανηγυρίζει ότι έλυσε ένα θέμα που παρέμενε ανοικτό για σχεδόν τριάντα χρόνια. Καταρχήν το θέμα είναι το πως επιλύεις ένα πρόβλημα, όχι πότε το επιλύεις. Και η κυβέρνηση ζημίωσε με τη Συμφωνία των Πρεσπών την χώρα.
Δεύτερον, τι πρόβλημα θα είχαμε αν το πρόβλημα δεν επιλυόταν σήμερα; Κανένα. Το πρόβλημα είναι στην άλλη πλευρά. Αυτή θα έπρεπε να υποχωρήσει. Τεράστια «διπλωματική νίκη» των συντελεστών της συμφωνίας. Τσίπρα-Κοτζιά-Καμμένου.
Σε λίγους μήνες γίνονται οι Ευρωεκλογές. Μιλήστε μας για την Ενωμένη Ευρώπη που γνωρίζετε και για το μέλλον της. Εξακολουθεί να κινδυνεύει όπως ο δεινόσαυρος, όπως αναφέρατε; Δεν εκσυγχρονίστηκε και κινδυνεύει να εξαφανιστεί»;
Το μεγάλο δίλημμα στις προσεχείς εκλογές σε όλη την Ευρώπη και για τη χώρα μας και στις εθνικές εκλογές θα είναι:
Σοβαρότητα ή Λαϊκισμός.
Όλη η Ευρώπη πλέον έχει απέναντί της ένα μεγάλο πολιτικό αντίπαλο. Και οφείλει να τον νικήσει σε όλες τις χώρες. Το λαϊκισμό, τη δημαγωγία και τους λαϊκιστές.
Και σε αυτές τις εκλογές ο λαϊκισμός θα σαρωθεί παντού. Θα υποστεί μία μεγάλη στρατηγική ήττα.
Η Ευρώπη σήμερα πάσχει κυρίως από έλλειμμα ηγετών. «Πολιορκείται» από μέτριες ηγεσίες, από δημόσιους πολιτικούς λειτουργούς πολυτελείας που δεν κάνουν αποφασιστικά βήματα προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Στην οικονομική ένωση, στην τραπεζική ενοποίηση, στην άμυνα και την ασφάλεια.
Η Ευρώπη οικοδομήθηκε πάνω στις στάχτες δύο Παγκοσμίων Πολέμων και μας χάρισε απλόχερα 74 χρόνια Ειρήνης και καλής και ποιοτικής Δημοκρατίας. Δύο Αξίες που σήμερα, όλοι εμείς που δεν ζήσαμε πόλεμο τα θεωρούμε αυτονόητα. Αλλά δεν είναι. Οφείλουμε να τα προστατεύουμε πάντα.
Η Ευρώπη σήμερα πρέπει να οδεύσει με γοργά βήματα προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Γιατί πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να πάθει ό,τι ο δεινόσαυρος.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι χωνευτήρι και δεν μπορεί να αλλάξει τους λαούς. Δεν είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Είναι περισσότερο μια οικονομική ένωση και αυτό εμπεριέχει το στοιχείο του ωφελιμισμού. Σήμερα οι λαοί που την απαρτίζουν είναι πιο κοντά ή πιο μακριά;
Χρέος μας, των πολιτικών είναι να αφουγκραζόμαστε πάντα τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς των λαών. Αλλά και χρέος μας είναι να τους ενημερώνουμε για όλους αυτούς που δίνουν κίβδηλες υποσχέσεις. Πλαστά οράματα. Στη χώρα μας το βιώσαμε την τελευταία τετραετία «μέχρι το μεδούλι» που λέει και ο λαός μας.
Σήμερα ο καθένας χρεώνει όλα τα στραβά στην ΕΕ και πιστώνει όλα τα καλά –άσχετα αν αποφασίστηκαν από την ΕΕ- στις εθνικές κυβερνήσεις. Οι αποφάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως, παίρνονται από το Συμβούλιο Κορυφής με συμμετοχή όλων των κρατών και με ομοφωνία. Δεν τις αποφασίζει κάποιο «αόρατο κονκλάβιο». Όλες οι χώρες συνδιαμορφώνουν και συναποφασίζουν. Και σε έναν κόσμο πολλών αναπτυσσόμενων αγορών, με δισεκατομμύρια κόσμο κανείς πια δεν μπορεί μόνος του.
Ποιες είναι οι μάχες που δώσατε για την Ελλάδα το διάστημα που είσαστε ευρωβουλευτής και ποια ήταν η πιο σημαντική νίκη;
Θα σας αναφέρω μόνο μια περίπτωση που σήμερα έχει απόλυτη σχέση με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Και που δικαιώνει τη ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή ότι τα πολιτικά οφέλη από την είσοδό μας την τότε ΕΟΚ θα είναι σαφώς μεγαλύτερα από τα οικονομικά.
Πριν μερικούς μήνες ο Τούρκος πρόεδρος αμφισβητούσε και ζητούσε αλλαγή της Συνθήκης της Λωζάννης. Μία Διεθνής Συνθήκη που σχεδόν εκατό χρόνια τώρα αποτελεί τον ισχυρό παράγοντα ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή μας. Με τροπολογία που κατέθεσα ως πρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ-Τουρκίας, μίας Επιτροπής που ασχολείται με την ενταξιακή πορεία της γείτονος και απαρτίζεται από 40 Ευρωπαίους βουλευτές και 40 Τούρκους εθνικούς βουλευτές, σε Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η οποία έγινε δεκτή με συντριπτική πλειοψηφία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκασε τις προκλητικές δηλώσεις και ενέργειες του Τούρκου προέδρου για αλλαγές στη Συνθήκη της Λωζάννης.
Η Συνθήκη της Λωζάννης είναι πλέον κοινοτικό κεκτημένο. Ήταν και είναι Διεθνές Δίκαιο. Δεν αλλάζει. Δεν αναθεωρείται. Δεν τροποποιείται. Αυτό είναι το θετικό.
Το αρνητικό είναι ότι και η Συμφωνία των Πρεσπών, μία εθνικά επιζήμια Συμφωνία θα αποτελεί πλέον Διεθνές Δίκαιο. Με ό,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται για την Πατρίδα μας.
Πηγή: Ολύμπιο Βήμα http://olympiobima.gr/manolis-kefalogiannis-i-ellada-me-ti-symfonia-ton-prespon-den-kerdizei-tipota