Ο Κυνηγετικός Σύλλογος Κοζάνης ρωτήθηκε από τοπικό ενημερωτικό μέσο αναφορικά με το ρεπορτάζ της ΕΡΤ3 με τίτλο «Ασυνείδητοι δηλητηριάζουν τσοπανόσκυλα στη Λάβα Σερβίων» και τοποθετήθηκε ως εξής.
Η απόδοση των ευθυνών στους κυνηγούς με τόσο απόλυτο και κατηγορηματικό τρόπο, για μια τόσο αποτρόπαιη πράξη, που αποτελεί μάλιστα κακούργημα σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας, αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση προς τον κυνηγετικό κόσμο και δημιουργεί εντυπώσεις που επισκιάζουν την νόμιμη κυνηγετική δραστηριότητα.
Πόσο μάλλον όταν βρίθει ανακριβειών και της δίνεται έκταση μέσα από ένα ΜΜΕ πανελλαδικής εμβέλειας.
Από τα λεγόμενα των τριών κτηνοτρόφων γίνεται άμεσα αντιληπτό ο ιδιοκτησιακός και μονοπωλιακός τρόπος που αντιλαμβάνονται οι συγκεκριμένοι επαγγελματίες τη γύρω περιοχή και γενικώς τα οικοσυστήματα.
Δεν αναγνωρίζουν δικαίωμα χρήσης σε καμία άλλη κοινωνική ομάδα ή δραστηριότητα (ορειβασία, ποδήλατο βουνού, πεζοπορία, κυνήγι κλπ)
Εξού και η ανεξέλεγκτη διατήρηση μεγάλου αριθμού ποιμενικών σκύλων χωρίς καμία μέριμνα.
Το πρόβλημα συνήθως έγκειται στο γεγονός ότι ορισμένοι κτηνοτρόφοι, ευτυχώς λίγοι, για να ισοσκελίσουν την ετήσια απώλεια σκύλων τους από την ελλιπή ιατρική φροντίδα και τα ατυχήματα, επιτρέπουν την ελεύθερη αναπαραγωγή τους με αποτέλεσμα αγέλες σκύλων άνω των 30 ατόμων.
Τα σκυλιά αυτά, δε φέρουν συνήθως ηλεκτρονική σήμανση, είναι ανεμβολίαστα και μη αποπαρασιτωμένα. Κυρίως όμως έχουν τεράστιο έλλειμμα κοινωνικοποίησης και εκπαίδευσης με αποτέλεσμα «προβληματικές» συμπεριφορές που φέρνουν σε αντιπαράθεση διαφορετικές κοινωνικές ομάδες μεταξύ τους.
Η κατοχή τόσων πολλών ζώων και κατ’ επέκταση ο υποσιτισμός τους (ταΐζονται με νεκρά άρρωστα ζώα και σφάγια) τα οδηγεί στην ανάγκη εξεύρεσης άλλων πηγών τροφής. Αναπτύσσουν έτσι ιδιαίτερες ικανότητες στην καταδίωξη και σύλληψη άγριων και δεσποζόμενων ζώων και μάλιστα σε αποστάσεις πολλών χιλιομέτρων από το ποίμνιό τους.
Αυτή δε τη χρονική περίοδο του έτους επιδίδονται νυχθημερόν στη σύλληψη μικρών ζαρκαδιών, αγριόχοιρων, λαγών, σκαντζόχοιρων ακόμη και αλεπούδων. Φαινόμενο πολύ συχνό για εμάς τους ανθρώπους της φύσης.
Άλλες πάλι φορές αναζητούν την τροφή τους μέχρι τις παρυφές του οικιστικού ιστού συμβάλλοντας έτσι και στο φαινόμενο της δημιουργίας νέων αδέσποτων.
Η συνύπαρξη των ανθρώπων της φύσης υπήρξε και υπάρχει ανά τους αιώνες αρμονική τηρώντας κυρίως τους άγραφους και ηθικούς κανόνες.
Αγέλες σκύλων που ανεξέλεγκτα λυμαίνονται την ύπαιθρο αποτελούν απειλή όχι μόνο για τα οικοσυστήματα αλλά και για τη δημόσια ασφάλεια και υγεία (βλέπε τροχαία ατυχήματα και λοιμώδη μεταδιδόμενα νοσήματα).
Οι χιλιάδες συναντήσεις κυνηγών και κτηνοτρόφων στα ελληνικά βουνά αναιρούν από μόνες τους τα όσα αβάσιμα υποστηρίζουν οι συγκεκριμένοι κύριοι.
Προφανώς και δεν μπορεί αυτή η εγκληματική ενέργεια να καταλογιστεί σε κανέναν κυνηγό, ανταγωνιστή κτηνοτρόφο, πεζοπόρο η άλλο πολίτη που ενδεχομένως «νιώθει ότι απειλείται».
Παρόλα αυτά, το μεμονωμένο αυτό περιστατικό δεν παύει να είναι καταδικαστέο από όπου κι αν προέρχεται.
Τέλος η επιλογή του δημοσιογράφου και του καναλιού να μην παραθέσει αντίλογο, μπορεί να χαρακτηριστεί και ως δημοσιογραφική παράληψη.
Με εκτίμηση,
Κυνηγετικός Σύλλογος Κοζάνης
