Τον παλιό καλό καιρό η προεκλογική περίοδος είχε άλλη χάρη. Ιδίως οι συγκεντρώσεις στην πλατεία, όπου οι υποψήφιοι έβγαζαν από το μπαλκόνι τους λόγους τους με συνθήματα, παλμό και πάθος.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Ένας από αυτούς μια φορά έκανε λάθος και άρχισε την ομιλία του.
– Λαέ της Λάρισας! Λαέ της Λάρισας λέγω!…
Οι συνεργάτες του τον διέκοψαν και του ψυθιρισαν
– Στην Κατερίνη είμαστε, όχι στη Λάρισα!
Κι αυτός τότε χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του διόρθωσε το λάθος του,
– Λαέ της Λάρισας! Αν ήσασταν εδώ στην Κατερίνη θα βλέπατε αυτήν την λαοθάλασσα! Αυτή δεν είναι απλή συγκέντρωσις, είναι σεισμός! Η Πιερία σήμερα αποφάσισε και δίνει την νίκη!
Το μόνο που δεν άλλαξε μέχρι σήμερα είναι τα προβλήματα και τα αιτήματα. Παραμένουν ακριβώς τα ίδια. Γι’ αυτό οι υποψήφιοι υπόσχονταν,
– Θα φέρουμε άφθονο νερό από τη Μόρνα και την Ελαφίνα! Θα παταξομεν την αισχροκέρδειαν και την γραφειοκρατίαν!
Υπήρχε και τότε έλλειψη εργατικών χεριών, λόγω της μετανάστευσης των νεων στην Γερμανία, κι ο κόσμος από κάτω φώναζε στα Ποντιακά,
– Κιεχομεν παιδία για να δουλεύουσι σα χωράφε!
Τότε ο υποψήφιος απαντούσε καθησυχαστικά
– Α φτάομεν σας και παιδία! …
