Η ικανότητα του ανθρώπινου σώματος να ανακάμπτει από ασθένειες, ατυχήματα ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να ασκήσει πίεση στα συστήματά του, μπορεί να τον οδηγήσει σε διάρκεια ζωής που φθάνει μέχρι και τα 150 χρόνια, σύμφωνα με νέα έρευνα
Οι άνθρωποι θα μπορούσαν ενδεχομένως να ζήσουν μέχρι και 150 χρόνια, σύμφωνα με νέα μελέτη που πραγματοποίησε η εταιρεία βιοτεχνολογίας Gero, η οποία εξέτασε την ικανότητα του ανθρώπινου σώματος να ανακάμπτει από ασθένειες, ατυχήματα ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να ασκήσει πίεση στα συστήματά του.
Για τη μελέτη, ο Τίμοθι Πίρκοφ, ερευνητής στην εταιρεία Gero, με έδρα τη Σιγκαπούρη, και οι συνάδελφοί του, εξέτασαν τον «ρυθμό γήρανσης» σε τρεις μεγάλες ομάδες εθελοντών στις ΗΠΑ, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Ρωσία.
Στη συνέχεια, αξιολόγησαν τις αλλαγές στον αριθμό των αιμοσφαιρίων και τον ημερήσιο αριθμό των βημάτων που έκαναν οι συμμετέχοντες και τις ανέλυσαν ανά ηλικιακές ομάδες. Αυτά τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω εφαρμογής από smartphone.
Οι μετρήσεις των κυττάρων του αίματος και των βημάτων έδειξαν το ίδιο αποτέλεσμα: καθώς η ηλικία αυξήθηκε, ένας παράγοντας που δεν σχετιζόταν με κάποια ασθένεια οδήγησε σε μια προβλέψιμη και σταδιακή μείωση της ικανότητας του σώματος να αντικαθιστά τα κύτταρα του αίματος ή να βαδίζει με μια σταθερή ταχύτητα μετά από μια περιπέτεια υγείας.
Όταν ο Πίρκοφ και οι συνάδελφοί του στη Μόσχα και το Μπάφαλο στη Νέα Υόρκη, χρησιμοποίησαν αυτό τον ρυθμό βιολογικής γήρανσης για να καθορίσουν πότε εξαφανίζεται εντελώς η φυσική αντοχή, διαπίστωσαν ότι αυτό συμβαίνει γύρω στα 120 με 150 έτη ζωής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο μέσος όρος, σε ό,τι αφορά το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων στον ανεπτυγμένο κόσμο, είναι τα 80 έτη, ενώ το μακροβιότερο επιβεβαιωμένα πρόσωπο στην ιστορία είναι η Γαλλίδα Ζαν Λουίζ Καλμάν, η οποία απεβίωσε το 1997 σε ηλικία 122 ετών.
Η Jeanne Calment απολαμβάνει το καθημερινό της τσιγάρο και ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, επ’ ευκαιρία των 117 γενεθλίων της. Το 1997, πέθανε σε ηλικία 122 ετών και διατηρεί ακόμη το ρεκόρ του μακροβιότερου ανθρώπου. Φωτογραφία: Jean-Pierre Fizet – Getty Images
Μετρήσεις όπως η αρτηριακή πίεση και ο αριθμός των αιμοσφαιρίων έχουν ένα γνωστό υγιές εύρος, ενώ οι μετρήσεις των βημάτων είναι κάτι πολύ προσωπικό. Το γεγονός ότι ο Πίρκοφ και οι συνάδελφοί του επέλεξαν μια μεταβλητή που είναι τόσο διαφορετική από τις μετρήσεις αίματος, αλλά παρόλα αυτά έφτασαν στο ίδιο συμπέρασμα, μπορεί να υποδηλώνει ότι υπάρχει ένας πραγματικός παράγοντας ρυθμού γήρανσης, που ίσως να εντοπίζεται σε διαφορετικούς τομείς.
Ο συν-συγγραφέας της μελέτης Πίτερ Φέντιτσεβ, φυσικός και συνιδρυτής της Gero, λέει ότι παρόλο που οι περισσότεροι βιολόγοι βλέπουν τον αριθμό των αιμοσφαιρίων και τα βήματα ως κάτι πολύ διαφορετικό, το γεγονός ότι και οι δύο μετρήσεις καταλήγουν στο ιδιο συμπέρασμα, ίσως σημαίνει ότι αυτός ο παράγοντας ρυθμού γήρανσης είναι πραγματικός.
Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο “Nature Communications“.
Πηγή: Scientific American
Ακολουθήστε το 
