Κυριακή 4 Μαΐου 2025 το απόγευμα…το παιχνίδι με τον Ατρόμητο Παλαμά τελείωσε.Η Κοζάνη πήρε τη νίκη με 0-3 ( Ημίχρονο 0-0) Σκόρερ ο Βοριαζίδης , ο Ντινόπουλος και ο Πατσιαβούρας.
Η σεζόν 2024 -2025 έφτασε στο τέλος της και η Κοζάνη είναι εδώ, στη Γ εθνική
Ζωντανή, όρθια, υπερήφανη!
Αυτό που για πολλούς έμοιαζε χαμένο πριν καν αρχίσει, μετατράπηκε σε έναν ποδοσφαιρικό άθλο που θα μνημονεύεται για χρόνια. Η ομάδα της Κοζάνης, ξεγραμμένη, κουρασμένη, χωρίς προοπτική στις πρώτες αγωνιστικές, δεν λύγισε. Αντίθετα, όρθωσε ανάστημα, πάτησε γερά στα πόδια της και κοίταξε τον φόβο στα μάτια.
Μετά την 5η αγωνιστική, όλα άλλαξαν. Άνθρωποι με πείσμα, πίστη, όραμα και κυρίως καρδιά, ανέλαβαν να σηκώσουν ένα βαρύ φορτίο. Οι παίκτες, οι προπονητές, το προπονητικό τιμ, οι φυσιοθεραπευτές, οι διοικούντες, όλοι έδωσαν κάτι από την ψυχή τους. Έβαλαν πλάτη, ίδρωσαν, ξενύχτησαν, πόνεσαν, αλλά δεν σταμάτησαν ποτέ να πιστεύουν.
Στον πάγκο, καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της ταραχώδους χρονιάς, στάθηκαν άνθρωποι που έβαλαν το λιθαράκι τους, ο καθένας με τον τρόπο του. Από τον Παρασκευά και τον Τσέπουρα στις αρχές της σεζόν, στον Βοριαζίδη που κράτησε την ομάδα όρθια σε δύσκολες καμπές, μέχρι το δίδυμο της υπέρβασης: Νίκος Κατακαλίδης και Γιώργος Ιωαννίδης. Ο πρώτος, κοντός στο ανάστημα αλλά τεράστιος σε προπονητική προσωπικότητα, και ο δεύτερος, νέος αλλά γεμάτος θράσος, πάθος και καθαρή αγάπη για το κοουτσάρισμα. Μαζί, έκαναν την ανατροπή πραγματικότητα.
Όμως πίσω από κάθε στροφή, πίσω από κάθε κρίσιμη στιγμή, υπήρχε η φωνή, το πάθος και η αφοσίωση του Συνδέσμου Φιλάθλων “τα Λιοντάρια”. Για ακόμη μια φορά – όπως θα θυμούνται καλά οι παλαιότεροι – πήραν την ομάδα από το χέρι και την έβγαλαν από το βάλτο. Δεν ήταν απλώς παρόντες. Ήταν οι φλόγες που άναψαν την πίστη, το στήριγμα όταν όλα έμοιαζαν να γκρεμίζονται.
Τα Λιοντάρια ρίσκαραν, πήραν γενναίες αποφάσεις, και το ηλεκτροσόκ που έδωσαν στην κατάλληλη στιγμή λειτούργησε. Όχι γιατί δεν υπήρχε εμπιστοσύνη — αλλά γιατί υπήρχε όραμα.
Και ο κόσμος; Εκεί, πάντα. Πιστός, ζεστός, αφοσιωμένος. Μαζί του πανηγυρίζουν και οι αφανείς ήρωες — αυτοί που πρόσφεραν χωρίς να φαίνονται, που έδωσαν οικονομικά, ηθικά, ψυχικά.
Η Κοζάνη πέτυχε αυτό που φαινόταν θαύμα. Παρέμεινε στη Γ’ Εθνική, εκεί που ανήκει τουλάχιστον για τώρα. Το ερώτημα όμως είναι ένα: Από εδώ και πέρα τι; Πρωταγωνίστρια ή κομπάρσος;
Το φετινό μάθημα ήταν σαφές: Όταν ενώνεις καρδιές, μυαλά και ψυχές, μπορείς να πετύχεις τα πάντα. Η φλόγα δεν πρέπει να σβήσει. Πρέπει να γίνει πυρκαγιά που θα κάψει την αμφιβολία και θα φωτίσει τον δρόμο για ένα μέλλον αντάξιο αυτής της πόλης και αυτής της ομάδας.
Γιατί η Κοζάνη είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει. Και το απέδειξε με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο.
Εδώ δεν τελειώνει τίποτα. Εδώ αρχίζουν όλα.
το φιλμ του αγώνα
5′ Αναγνωριστικά τα πρώτα λεπτά ..
Σαν να παίζει στην έδρα της η Κοζάνη Πολλοί εκδρομείς ήρθαν να ενισχύσουν τους ερυθρόλευκους.
Στο 8′ σουτ Βοριαζίδη, μπλοκάρει ο Πετρίδης.
Στο 20′ σουτ του Κόκκινου μέσα από την περιοχή, δεν ανησυχεί τον Σταυρίδη.
Στο 24′ Καλογιαννίδης σουτ έξω από την περιοχή, άουτ.
Στο 47′ φάουλ Βοριαζίδη λίγο έξω από το κάθετο δοκάρι.
Στο 62′ φάουλ του Κόκκινου πέφτει ωραία στη γωνία του ο Σταυρίδης και διωχνει.
Στο 67′ φάουλ Βοριαζίδη από 40 μέτρα ξεγελάει τον τετματοφύλακα κ στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα για το 0-1.
Στο 73′ ψύχραιμο πλασέ του Ντινόπουλου και η μπάλα στα δίχτυα για το 0-2.
Στο 80′ με απευθείας φάουλ ο Πατσιαβούρας δίνει διαστάσεις θριάμβου στη νίκη της Κοζάνης 0-3.
Ατρόμητος Παλαμά (Ζιώγας): Πετρίδης, Πολυζος, Αγνόμου, Κούρκουλας, Ισούφης, Βλέτσας, Ζάγγος (7⁷’ Τσίρας), Κουτζαηλίας, Μπιότης (66′ Πυργιώτης), Κόκκινος, Κριέζης (56′ Γαργάλας).
ΦΣ Κοζάνη (Κατακαλίδης): Σταυρίδης, Κουτσοσίμος (59′ Μπόντης), Κουνάβας, Χατζόπουλος, Παπάς, Πατσιαβούρας, Κοκκινίδης, Καλογιαννίδης (70′ Δαβίτης), Βοριαζίδης, Μίχος, Ντινόπουλος (79′ Καπετάνος).
Διαιτητής: Δημέρας Κωνσταντίνος
Βοηθοί: Τοπάλσαββας Μωυσής, Δίχρης Δημήτριος (Λάρισας).
Ακολουθήστε το 
