Πατέρα και μητέρα …
Άγιες ψυχές . Άγγελοι του καλού , εσείς , του μυστικού ουρανού μας αστέρια . Σας φέρνει η νύχτα στην ορφανή μας αγκαλιά .
Τέλεψε το ταξίδι σας . Φτάσατε . Βαρκάρης Άγγελος Από Τον Θεό σταλμένος , σε αραξοβόλι σας έφερε αιωνιότητας .
Μητέρα , από εκεί στείλε να πιούμε το νέο γάλα το πνευματικό και συ πατέρα , τον νέο αιθέρα τον ουράνιο . Μέσα στις ψυχές μας να μιλάτε , μέσα μας δεν θέλουμε να σιωπάτε .
Ουρανοί μας , αχτίνες του ηλίου , μέλι και κρίνα , ψάλτες ορφικοί και λειτουργοί , πανάρχαιο φως που διαλύει τα σκότη.
Σκεύη βαριά γεμάτα με τη στάχτη των προγόνων , από τις χάλκινες ήπιατε υδροχόες της Θεάς Δήμητρας .
Ήπιατε Αγιασμό . Κοινωνήσατε των Αχράντων Μυστηρίων Του Κυρίου Χριστού μας.
“ Δος μοι πά στώ και την γάν κινάσω “
( δώσε με που να σταθώ και την γήν θα κινήσω ) …. Είπες την Αλίκη . Είχες καταλάβει ότι δεν θα ξαναπερπατούσες . Εμείς όχι όχι . θέλαμε να περπατήσεις , να σε δούμε ξανά όρθιο . Στο Τσοτύλι να πηγαίνουμε , στο Λειβάδι Ολύμπου της μαμάς να ανεβαίνουμε . Ξέραμε ότι ήθελες να ζήσης , να ξαναβρεθείς με την παρέα , να συζητάς με τους φίλους και τους αγαπημένους . Να ακούς τις σκέψεις των άλλων , να κάνεις διάλογο , να επικοινωνείς .
“Και είναι οι Πλάτωνες και πίσω τους της ιδέας ήρωες , οι φιλόσοφοι . Και είναι οι Όμηροι . και πίσω τους όλοι οι ραψωδοί των Ολυμπίων οι πλάστες , Αθάνατοι και Ωραίοι . Τους γνωρίζω και τους διαλαλώ . Και τον λόγο που στέριωσαν έτσι τον συνεχίζω εγώ”
Πατέρα , προσπάθησε …! Εσύ ποτέ δεν το έβαλες κάτω …! Ήσουν αγωνιστής μια ζωή ..! Πατέρα εσύ μας δίδαξες πως δεν υπάρχει δεν μπορώ .Δεν θέλω υπάρχει ..! Τώρα σου λέω , Βασίλη , δεν μπορώ !
“ κίνδυνος , μαύρο σύννεφο , οι μάγισσες μας λένε
τα αηδόνια αυτά κελαηδούν , μου φαίνονται πως κλαίνε “
Αφού “έφυγε” η μαμά , έγω γιατί να ζώ ; μου είπες . Αυτό ήταν . Αγάπη και μόνο Αγάπη ο ένας για τον άλλο . Λές και ο Θεός σας είχε ενώσει από την γένη σας .
Περάσατε δύσκολα παιδικά χρόνια και οι δύο . Αγώνας . Τίποτε δεν στάθηκε εμπόδιο σας . Δίκαιοι , αληθινοί . Ανοιχτές οι αγκαλιές σας για όλους . Είχατε βαριά κληρονομιά γεμάτη αγάπη και γνώσεις.
Θύμιο , πολλά βιβλία αγοράζεις . Όλα τα διαβάζεις : σου είπε η γιαγιά μας Ιφιγένεια . Τα διαβάζω , μαμά . Αυτά είναι το καφενείο μου .
“και σε τούτα τα βιβλία
Και στα μνήματα αυτά
Ποια διαμάντια , ποιά σοφία
Ποιοι νεκροί , ποια κόκκαλα ιερά “
“ Ω πηγές οι αθώλοτες της σκέψης
Οι ασυνέγνιαφιαστοι της τέχνης ουρανοί “
Έδωσες αγώνες ζωής . Γκαρσονάκι στη Θεσ/νικη , μαθητούδι γυμνασίου . Έμενες στο σπίτι των παππούδων σου Θωμά και Δέσποινας . Όλη την ημέρα ορθοστασία . Φουσκάλες έβγαζαν τα πόδια μου , μου διηγιόσουν. Οι φουσκάλες δεν σε πτοούσαν , εσένα το ατρόμητο , εσένα που περνούσες μαζί με τον πατέρα σου μέσα στην άγρια νύχτα τον Αλιάκμονα κάτω από την μύτη των Ιταλών κατακτητών. Εσένα που φύλαγες με άλλα παιδιά νύχτα σκοπιά για να μην μπουν οι ξενοκίνητοι στο Τσοτύλι.
Την επόμενη χρονιά προπλήρωσες τα δίδακτρα για τέσσερα χρόνια στη Νομική Σχολή Θες/νικης , Καμάρωνες δείχνοντας μου το βιβλιάριο σπουδών όπου φαινόταν οι πληρωμές. Τέλειωσες τον πρώτο χρόνο με όλα τα μαθήματα περασμένα στην πρώτη περίοδο . Οι καιροί δύσκολοι. Δεν άντεχε ο παππούς τα οικονομικά. Στράφηκες στη Ακαδημία Θα τελείωνες σε λιγότερα χρόνια . Ηταν το τυχερό σου να γνωρίσεις την μαμά. Γίνατε ένα ένα ευλογημένο ζευγάρι .
Έγινες αναπληρωτής Επιθεωρητής χάρις στις γνώσεις , την κατάρτιση σου και την αμεροληψία σου. Ολοκλήρωσες την μετεκπαίδευση σου με άριστα και τοποθετήθηκες Επιθεωρητής στη Βέροια και ταυτόχρονα διάβαζες και έδινες μαθήματα στην Νομική Σχολή.
Εκεί όλοι λένε τα καλύτερα λόγια !
Έγραψες για τον τόπο σου πολλά “Η Γενέθλια Γή “ , “Το Νόστιμο Ήμαρ” είναι διηγήσεις των μεγαλυτέρων σου και όσα έζησες εσύ με κάθε λεπτομέρεια. Ήθελες να τα εκδόσεις . Δεν πρόλαβες γιατί διάβαζες συνεχώς και έγραφες για πολλά θέματα. Θα τα εκδώσουμε εμείς για σένα.
Μας καμαρώσατε , Μητέρα ,Πατέρα επιστήμονες τους γιου σας . Αλλά ο θεός σου επιφύλαξε τη χαρά πατέρα να περηφανευτείς και παραβρεθείς στις ορκωμοσίες των εγγονών σου , της αρχιτεκτόνισσας Αλίκης και του μηχανολόγου Ευθύμη. Κραθέφτης σας τα εγγόνια σας , βαθιά γιομάτα ποτήρια από της νέας σοδειάς το γιοματάρι.
Για το λειτούργημα σας στα σχολεία θυμούμε με λεπτομέρειες τις φροντίδες που δείχνατε. Προσπαθούσατε να εμπνεύσετε όλους τους μαθητές ανεξάρτητα να αγαπήσουν τη μάθηση και την γνώση. Επαινούσατε τους επιμελείς μαθητές μα σκύβατε με περισσή φροντίδα πάνω στους αδύνατους. Τους διδάσκατε τη λογική σκέψη , εφόδιο πολύτιμο για την μελλοντική ζωή τους. Τους διδάξατε την Αρετή που θα μεταλαμπάδευαν με την σειρά τους αργότερα ως γονείς προς τα παιδιά τους. Δημιουργούσατε σωστά Ελληνόπουλα.
Τα ταξίδια μαζί σας μου ήταν μια γιορτή. Μου άρεσε να σας ακούω να μιλάτε. Να μιλάτε με τους φίλου σας. Μου μοιάζατε εγκυκλοπαίδειες : Εδώ έγινε αυτή η μάχη . Εκεί συνέβη το άλλο. Αυτά είπαν εκείνοι. Δίπλα συνέβη εκείνο. Ρωτούσα για να μάθω. Και μάθαινα πολλά με τον διάλογο. Σας καμάρωνα στα γλέντια με τους συγγενείς και φίλους σας , όλοι αετοί και γερακίνες. Πόσο ευτυχισμένος είμουν. Όλοι οι φίλοι μας ήταν και δικά σας παιδιά. Γινόσασταν ένα με την συντροφιά μας. Και φίλοι και δάσκαλοί μας .
Με αγάπη “ντύσατε” τις ψυχές μας. Με αγάπη μας περιβάλατε στις δυσκολίες της ζωής μας. Με αγάπη μας στηρίξατε στα πρώτα επαγγελματικά μας βήματα και ύστερα Αγάπη άφθονη δώσατε στις οικογένειές μας . Δάσκαλοι ζωής για μας και τα εγγόνια σας.
Σε θυμούνται τιμώντας σε πατέρα στη Δυτικομακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότητα ( έχτισε το παλαιό Οικοτροφείο – Γυμνάσιο Τσοτυλίου κρησφύγετο του Παύλου Μελά και άλλων Μακεδονομάχων ) . Σε τιμούν στη Βοϊακή Εστία . Πολλές δημοσιεύσεις στο περιοδικό << Βοϊακη Ζωή >> περιοδικό της πατρίδος σου ( ταξιδεύει σ΄όλο τον κόσμο ) και στις τοπικές εφημερίδες της Κοζάνης , Καστοριάς , Πτολεμαϊδας και Εορδαίας .
Ορφανέψαμε Πατέρα !
Ορφανέψαμε Μητέρα !
Μετακομίσατε στην Ουράνια Ζωή.
Πετάξατε , Αετοί μας , Στου Θεού Την Αγκαλιά
Αντώνης Ράλλης
Βασίλειος Ράλλης
( η φωτογραφία που θα βρίσκεται στο μνήμα γύρω από τον χαμογελαστό μπαμπά , ο γενέθλιος τόπος του , το Τσοτύλι μας ,ναι είναι και το δικό μας Τσοτύλι ,αντιπροσωπεύεται με τους Ναούς Αγ. Αθανάσιου που πρωτολειτουργήθηκε . Την Αγ. Μαρίνα που την είδε να ανεγείρετε και το παλαιό Οικοτροφείο – Γυμνάσιο φάρο γνώσης που έβγαλε από τα σπλάχνα του φτωχά παιδιά μεγάλου κύρους επιστήμονες , στρατιωτικούς , πολιτικούς και έμπορους . Οι γόνοι του Βασίλης Ευγενία και ο Λέανδρος ο αδελφό του , Κάτω η φωτογραφίες του αρραβώνα και του γάμου . Όλη η ζωή του . όλα αυτά που αγάπησες. Μετακόμισες με χαμόγελο γιατί έδωσες πολλά )